هوش مصنوعی: گفتی که هجرت و جدایی چه تأثیری بر دل تو دارد، به این باد خزان نگاه کن که چگونه بر گلستان تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: از من دوری کن و نگذار که به خاطر غم و اندوه گریه کنم، و آیا تو از وضعیت دل من باخبر نیستی که چشمانم چه حالتی دارند؟

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به وصال تو دست پیدا کنم، آه، اگر حالتی به من دست دهد که بخواهم گریبان خودم را بگیرم، چه کار خواهم کرد؟

هوش مصنوعی: آن بلبل که در گوشه‌ای از غم گرفتار شده، حالا در این دو روزه زندگی در باغ گل چه کار می‌کند؟

هوش مصنوعی: زمانی که از میان زمین کشته‌شدگان عبور می‌کنی، توجه کن که خون شهدای صحنه چه تاثیری دارد و چگونه اثرگذار است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و جذابیت زن یا دختر با ظاهری دل‌نشین اشاره دارد که با لبخندش در صبح دل‌انگیز، او را محو تماشا می‌کند. شاعر همچنین به شگفتی خود از اینکه گل‌ها، که نماد زیبایی و لطافت هستند، چگونه در کنار زیبایی او قرار دارند و چه تاثیری بر او دارند، اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: تا کی به تماشای خودتازی‌های عشقت نشسته‌ای و غم و اندوهی که بر دوش توست را تحمل می‌کنی؟ با زیبایی محبوب، چشمانت متعجب و گیج شده‌اند و نمی‌دانی چه باید بکنی.