هوش مصنوعی: می‌ترسم که وقتی جانم از جسم نالان و رنجور جدا شود، یار و محبوب من از تنهایی افکارم بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: از دل انسان‌های پاک فقط سخن عشق بیرون می‌آید و مانند جواهر ارزشمندی از صدف وجود آنها نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که از تخم شکسته به دنیا می‌آید، هرگز نمی‌تواند از باغ بهشتی شاد و خوشحال شود.

هوش مصنوعی: زیبایی چهره مانند زینتی است که بر دلی خسته از غم عشق، بر قلب انسان قرار دارد. سزاوار نیست که این دل برآشفتگی را احساس کند.

هوش مصنوعی: احساسات عاشقانه در دل افراد همچون جوشش آب در دریاچه‌ای است و با توجه به زیبایی و وسعت این دشت، هر چه که از کف آن برمی‌خیزد، ممکن است پر از خار و ناامیدی باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خضر به نور خورشید دست نیابد، شبنم نمی‌تواند او را در آغوش گیرد. چه خیال خامی است که بخواهد از باغ گل خارج شود.

هوش مصنوعی: از اشک ما، غم و کدر بودن دل‌مان از بین نرفته است. از کودکی‌ام نشان می‌دهد که چقدر بر ما سختی‌ها و مشکلات فرود آمده است.

هوش مصنوعی: احساس نگرانی و ناراحتی کردم، چون پزشک به خاطر غم و اندوه روزها، از دل من آهی بلند و عمیق می‌کشد.