هوش مصنوعی: کجا کسی را می‌توان یافت که به جز وفاداری، در شب‌های تار من همدردی کند و همراهی داشته باشد؟

هوش مصنوعی: من از این که تو به خاطر من خجالت بکشی خوشحال هستم، تحملی که دل مرا می‌برد، باری سنگین را به دوش دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر دوستی‌ام با تو، همیشه مراقب هستم که در هر جا که ظلمی وجود دارد، به یاد من و درد و رنجی که از آن می‌کشم، اقدام کنند.

هوش مصنوعی: دوست از کنار من گذشت و فهمیدم که او به نوعی با من و شرایط زندگی‌ام ارتباط دارد.

هوش مصنوعی: چرا باید ساکت باشم وقتی که می‌شنوی از من شکایتی که دل بی‌قرارم دارد؟

هوش مصنوعی: من نگرانم که اگر جز تو به کسی فکر کنم، دل امیدوارم از دست برود.

هوش مصنوعی: دل من دردمند است و طبیب آن مشخص است؛ او آتشی در وجود خود دارد که به شکل خارهایی در من کمین کرده است.