هوش مصنوعی: من به عشق تو مانند گل و ماه می‌اندیشم، عشقی که مانند چهره‌ی زیبای تو در دل دارم و همیشه در خاطر من باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: مهری که به خورشید دارم، مانند چهره‌ات است که من را در هم می‌فشارد. من از سنبل آشفته‌ام و موهای تو مشابه آن است.

هوش مصنوعی: من به رنگ لاله علاقه‌مندم، زیرا یادآور عطر گل است. حالا من مست و شاداب هستم، چون بوی تو در ذهنم باقی‌مانده است.

هوش مصنوعی: به خاطر چشمان سیاه و جادویی‌ات، همواره نگران نرگس این باغ هستم.

هوش مصنوعی: در دل این گلزار، همواره با زیبایی‌های زندگی همراه هستم. قامت دلنشین و دلپذیر تو همچون گلی در این باغ باقی مانده است.

هوش مصنوعی: از آنجا که با پزشک خود در حال گفتگو و انتقاد هستی، به یاد داشته باش که آنچه از خشم و ناراحتی به او می‌گویی، می‌تواند به خودت آسیب برساند و در درون تو آتش به پا کند.