گنجور

شمارهٔ ۴۹

روزی که دور از برم آن خوشخرام شد
من بودم و تحملی اما تمام شد
اینست اگر فراغت آزادگان باغ
آسوده طایری که گرفتار دام شد
زین باده ای که گشته ازو خون غم حلال
خوش نوش ای حریف که بر ما حرام شد
آگاه ازین نگشت که در بندگی فتاد
محمود و درگمان که ایازش غلام شد
سود وفا، زیان جفا، گفتمش طبیب
آگه نیم ازین دو پسندش کدام شد

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

روزی که دور از برم آن خوشخرام شد
من بودم و تحملی اما تمام شد
هوش مصنوعی: روزهایی که از محبوبم دور شدم، خوشی‌ها و شادی‌ها به پایان رسید و من فقط تحمل کردم.
اینست اگر فراغت آزادگان باغ
آسوده طایری که گرفتار دام شد
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر آزادگان در زندگی خود آرامش و راحتی داشته باشند، مانند پرنده‌ای هستند که در باغی زیبا زندگی می‌کند. اما این پرنده تنها زمانی می‌تواند از زیبایی‌ها لذت ببرد که در دام نیفتاده باشد. پس آزادی و راحتی برای آزادگان شرط لازم برای بهره‌مندی از زیبایی‌های زندگی است.
زین باده ای که گشته ازو خون غم حلال
خوش نوش ای حریف که بر ما حرام شد
هوش مصنوعی: از این شرابی که به خاطر غم، به خون تبدیل شده، خوش بگذران ای دوست، چون برای ما نوشیدن آن ممنوع شده است.
آگاه ازین نگشت که در بندگی فتاد
محمود و درگمان که ایازش غلام شد
هوش مصنوعی: او از این موضوع آگاه نشد که محمود در بندگی گرفتار شد و بر این باور بود که ایاز به خدمتش درآمده است.
سود وفا، زیان جفا، گفتمش طبیب
آگه نیم ازین دو پسندش کدام شد
هوش مصنوعی: من به او گفتم که در مورد وفا و جفا، کدام یک برایش بهتر است. او که طبیب و آگاه است، نظرش را بگوید.