هوش مصنوعی: حسن تو و عشق‌ات رفت، اما عشق‌ من هنوز باقی مانده است. زیبایی آن باغ و خانه که راحتم می‌کرد، از بین رفته است.

هوش مصنوعی: از دوری تو شکایت نمی‌کنم، زیرا هنوز فرصت چشیدن لذت وصالت باقی مانده است.

هوش مصنوعی: مردم را دیدم که به خاطر حسرت دیدن روی تو همچنان در انتظار مانده‌اند. خانه و کاشانه‌شان به خاک تبدیل شده، اما هنوز امیدی در دلشان باقی‌ست.

هوش مصنوعی: زندگی به سفرش ادامه می‌دهد و اشتیاق برای کشف دوران تازه‌ای وجود دارد. کاروانی که از این مکان رفته، هنوز فضایی برای تجربیات تازه باقی مانده است.

هوش مصنوعی: ما دیگر نیرویی برای ادامه زندگی نداریم و تنها حسرتی در دل داریم که ای کاش بتوانیم در دل خاک زنده بمانیم و زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: هرچند که از بیان و گفتگو دور مانده‌ام، اما هنوز هم از شنیدن کلام و لذتی که در آن هست، بی‌خبر نیستم.

هوش مصنوعی: هرگز از نگاه تو تسلی نگیرم، زیرا حسرت دیدن روی تو تا آخر عمر با من خواهد بود.

هوش مصنوعی: میوه‌های باغ تو به دیگران رسید و من هنوز آرزو دارم که میوه‌ای از باغ تو بچینم.

هوش مصنوعی: امروز بخت من مرا به میخانه نمی‌برد، زیرا نه نوشیدنی وجود دارد و نه کسی که بتواند از آن پذیرایی کند. فقط پزشک در اینجا حضور دارد.