هوش مصنوعی: زمانی که رحمت و لطف تو بر عذرخواهی من افزون شود، ای دوست، از تو می‌خواهم که با بخشش خود، عذر گناه من را بپذیری، حتی اگر من بی‌گناه باشم.

هوش مصنوعی: روزی بر درگاه تو فرخی را خواندمت و از آن روز به خاطر مقام پادشاهی، برایم شرم‌آور است. ای دوست!

هوش مصنوعی: تمام آنچه در دریا داشتم را به دست آورده‌ام، اما چه سودی دارد اکنون که کشتی ما به سمت نابودی رفته است، ای دوست.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو مانند ستاره‌ای درخشان هستی که با نورت می‌توانی شب تاریک ما را روشن کنی و از این سیاهی نجات بدهی.

هوش مصنوعی: وقتی می‌خواهم زیبایی‌ات را الگو قرار دهم و از تو الهام بگیرم، می‌ترسم که این احساس به من اجازه ندهد تا به طور صحیح از تو درخواست کنم، ای دوست.

هوش مصنوعی: در نبود تو، طبیب از شدت غم و ناله‌اش به ستوه آمده و آه‌هایش به آسمان رسیده و اشک‌هایش به قمر می‌خورد، ای دوست.