هوش مصنوعی: دلم مانند خنجری که در دست یک سرباز ترک است، به شدت آسیب می‌بیند؛ او ظلمی را که به من می‌کند، با افتخار و قدرت به دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که در آغاز خلقت، از وجود من آسمان و زمین، محبت پدر و مهر مادر را به وجود آوردند.

هوش مصنوعی: دوست دارم که بدنم ضعیف است، اما آه که شکارچی‌ام به خاطر لاغری من، عیوب مرا مشاهده کرده و از من دست کشیده است.

هوش مصنوعی: کسی که به تنهایی و با تلاش خود بر سختی‌ها غلبه کند، از مشکلات و بلاها در امان خواهد بود.

هوش مصنوعی: عجب می‌کنم از اینکه خضر، به خاطر آوارگی چه چیزی را دید که پیروی از راهنمایی و رهبری را کنار گذاشت و خود به راه افتاد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان این موضوع می‌پردازد که کسی که زیبایی و حسن را ببیند، مانند یک شخص ثروتمند از خودپسندی و خودبینی دور شده و به جای آن، به زیبایی و جذابیت اطرافش توجه می‌کند. در واقع، برخورداری از زیبایی می‌تواند انسان را از خودخواهی و مغرور بودن دور کند.

هوش مصنوعی: دل من که همچون گوهری ارزشمند است، در دستان طبیبان و سخن‌رانان قرار دارد. در این میان، چندین ناله و شکایت به خاطر کم‌انصافی مشتری به گوش می‌رسد.