هوش مصنوعی: در کاروان عشق صداهایی دیگر شنیده می‌شود، اما ما بیشتر به ناله‌ها و دردهای آشنایی که داریم توجه می‌کنیم.

هوش مصنوعی: دل تنگ و ناراحتم از آرامش پر است، اما هر زخم و رنجی که بر جسمم وارد می‌شود، باز هم دردی دیگر است که به قلبم آرامش می‌بخشد.

هوش مصنوعی: شمع ما تحت تاثیر نسیم صبحگاهی نیست و روشنایی که داریم، از جایی دیگر فراهم شده است.

هوش مصنوعی: زندگی بدون حسرت و غم برایم ممکن نیست. مانند شمعی که در دنیای عاشقان وجود دارد، برای او شرایط و حال و هوای متفاوتی وجود دارد.

هوش مصنوعی: شکوه و نارضایتی‌ام از این است که چرا در هر مرحله از زندگی‌ام با مشکلات و مصیبت‌های جدیدی مواجه می‌شوم، در حالی که بقیه می‌توانند آزاد و بی‌دغدغه حرکت کنند.

هوش مصنوعی: هرچه از جسم کم می‌شود، بر روح اضافه می‌شود. در این جهان مادی، رشد و تحول متفاوتی وجود دارد.