هوش مصنوعی: دیشب در هنگام صبح موقع خواب بودم که ناگهان کسی به در کوبید.

هوش مصنوعی: در این لحظه که خواب آرامم به خاطر تو از سرم رفته، از او پرسیدم که تو کی هستی؟

هوش مصنوعی: هنوز نوبت آشنا به صدا در نیامده و دروازه‌ی پادشاهان عدالت بسته است.

هوش مصنوعی: صدای خروس از خانهٔ پیرزنی به گوشم رسید، که دلش پر از ناراحتی است.

هوش مصنوعی: شما هنوز به مقام مؤذنی نرسیده‌اید و هنوز کسی از مسجد برای شما در را باز نکرده است.

هوش مصنوعی: نه بادی در باغ صبا وزید و نه نسیمی در باغ صبحگاهی آمد.

هوش مصنوعی: بیدار شو و از خواب بیدارتر باش، زیرا درک و آگاهی از خواب و غفلت بهتر است.

هوش مصنوعی: همه بیدار و آگاه هستند، اما تو در خواب غفلت به سر می‌بری و از درک واقعیات دوری.

هوش مصنوعی: به خاطر ستایش و ذکر خداوندی که در سختی‌ها و چالش‌ها به یاری ما می‌آید، از جا برخیز و قلم و دفتر را بردار و شروع به نوشتن کن.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای کسی که به عمق لحظات آگاه هستی و ای همدمی که سخن را خوب می‌فهمی و بیان می‌کنی.

هوش مصنوعی: خدا بیامرزد گروه گذشته را، همگی رفتند و تنها من در سختی و اضطراب مانده‌ام.

هوش مصنوعی: با بدنی ضعیف و هدفی ناامید، با دلی پر از غم و چشمی اشک‌بار.

هوش مصنوعی: نه کسی هست که با من همدل باشد و نه دوستی که یار و یاور من باشد.

هوش مصنوعی: نه کسی من را به هدفی راهنمایی می‌کند و نه کسی من را به موضوع خاصی هدایت می‌نماید.

هوش مصنوعی: با چنین حال و روز بدی که دارم، دلم از فکر و یاد تو بسیار پریشان‌تر است.

هوش مصنوعی: نقش من چگونه می‌تواند ستایشگر باشد در حالی که تمایلات شخصیت من به تحسین و تشویق مربوط می‌شود؟

هوش مصنوعی: گفتند کار خوبی کردی، اما من می‌دانم که تو با نیرنگ خود این سخن را گفته‌ای.

هوش مصنوعی: امروز هیچ‌کس مانند تو سخن نمی‌گوید و هیچ‌کس امروز به اندازه تو شعری نمی‌خواند.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که گذشته و می‌گذرد، اما کسی نیست که آنچه را باید به وجود آورد، انجام دهد.

هوش مصنوعی: نه کسی به اندازه‌ی تو تلاش می‌کند، نه هیچ‌کس به اندازه‌ی تو در ایستادگی و بلندی مانند ستاره است.

هوش مصنوعی: دوات و قلم را بردار و بر روی کاغذ به ستایش امیر دین حیدر بنویس.

هوش مصنوعی: کسی که در نبرد خیبر پیروز شد، آن شخصی است که از ابتدا به عنوان جانشین پیامبر انتخاب شده بود.

هوش مصنوعی: هر سرنوشت و تقدیری در سایه فرمان اوست و همه‌ چیز در برابر اراده‌اش تسلیم است.

هوش مصنوعی: نوشیدن یک جرعه از بخشندگی او مانند آب گوارای تسنیم است و هدیه‌ای از نعمت‌های او همچون کوثر.

هوش مصنوعی: آفرینش زیبا و سخنانی که جان را زنده می‌کند، مانند بویی خوش که از مشک و عطر عنبر به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای خدای عزیز و آراسته، تو آمدی، ای امیر پرورش‌دهنده ایمان و دین.

هوش مصنوعی: دل و دستان تو سمبل بخشش و مهربانی هستند و قدرت تو برای پیروزی و موفقیت، همچون شمشیری است که به کمک می‌آید.

هوش مصنوعی: این یکی مکان و جای زندگی اوست، و آن دیگری محل نگهداری و ذخیره‌اش. اینجا جایی است که او چیزهای ارزشمند خود را نگه می‌دارد و آنجا مکان پاک و مطهری است که به آن تعلق دارد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی جنگ را در میدان نبرد به پرواز درآور که در آنجا تو نیز جنگجو و دشمن‌خواه خواهی بود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف احساس و زیبایی‌های منحصر به فرد می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که جان و روح انسان همچون تیری قوی و شجاع است و قدرت و شجاعت او مانند پرچم یا نشانِ عزت و افتخار به شمار می‌رود. به عبارتی، او به چیزهایی اشاره می‌کند که نماد قدرت، شجاعت و زیبایی هستند.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی و بخواهی از دریا عبور کنی، اسب تو به قدری چابک و تند است که قادر به این کار خواهد بود.

هوش مصنوعی: زمانی می‌گذرد که مانند آب درون کاسه، هیچ نشانی از او باقی نماند و حتی تر هم نشود.

هوش مصنوعی: اگر هوا به قدری گرم باشد که هنگام عبور از دشت، آتش به وجود آید، این نشان‌دهنده شدت گرماست.

هوش مصنوعی: آنطور باید زندگی کرد که حتی از آتش هم آسیبی به وجود انسان نرسد.

هوش مصنوعی: زمانی که تو دستت را باز کنی و شمشیر را زیر ران باره سنگین بچرخانی، همچون لنگر عمل خواهی کرد.

هوش مصنوعی: زمین راز خود را بگشاید و اعضای آن را یکی پس از دیگری نابود کند، تا چرخ دنیا از هم بپاشد و در هم شکند.

هوش مصنوعی: چشم‌ها از قدرت تو ترس دارند و صفوف دشمن از عظمت تو لرزان هستند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که از آتش مشاهده کردی، مانند گیاهان برداشت می‌شود و هر آنچه که از باد سرد دیده‌ای، مانند غباری است که برپا می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که بر پیچیدگی‌های جنگ و دشمنی فائق آئید و مانند یکی از ستاره‌های آسمان بدرخشید، احساس قدرت و پیروزی خواهید کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف ویژگی‌های ظاهری و جسمانی یک موجود می‌پردازد. به طور کلی، این موجود دارای پاهای پهن و قوی، سینه‌ای فراخ و تنومند، گوش‌هایی تیز و حساس و سر کوچکی است. این ویژگی‌ها می‌تواند نشان‌دهنده قدرت و چابکی آن باشد.

هوش مصنوعی: ظاهری زیبا و خوش‌هیکل دارد. او باید کمتر بخورد تا اندامش لاغر و متناسب بماند.

هوش مصنوعی: یکی با تیغی چون خورشید بر دیگری که با رمحش چون اژدر است، برتری دارد.

هوش مصنوعی: اگر طلا در دستان تو بلرزد، خاقان (امپراتور چین) هم از قدرت تو ناله خواهد کرد و قیصر (امپراتور روم) نیز از سر حسرت و ناچیزی خود شکوایه خواهد کرد.

هوش مصنوعی: نَفَس و زیبایی دست تو مانند جادویی است که خاک پای تو را ارزشمند می‌کند و باعث می‌شود چشم‌ها به تماشای آن خیره شوند.

هوش مصنوعی: اگر مانند پادشاهی با عظمت باشی، در این دنیا و تمام موجوداتش، همه چیز برای تو به طور کامل و یکجا خواهد بود.

هوش مصنوعی: قدرت تو می‌تواند جهان جدیدی بسازد و انسان دیگری را خلق کند.

هوش مصنوعی: ای کاش درنگ نکنم و دل نگرانم را بگذارم و از درگاه تو بیرون بروم و سفر کنم.

هوش مصنوعی: امید دارم که دوباره بتوانم به زیارت روضه‌ات بیایم و دور آن طواف کنم.

هوش مصنوعی: ای حمیده، تو معدن رحمت و محبت هستی و مخزن فضیلت‌های نیکو؛ تو دارای سیرت و رفتاری خجسته و نیکویی.

هوش مصنوعی: من در حالی هستم که نیازمند و ناتوانم، در جستجوی خبری از حال خویش، که بسیار در مضیقه و گرفتاری هستم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که گوهر از درون صدف به وجود می‌آید و جرقه‌ای از درون سنگ سخت خارج می‌شود، باید صبر کرد.

هوش مصنوعی: دوستان تو را به بهشت می‌برند و دشمنانت، عاقبت به جهنم می‌کشانند.