سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر جان چو گشاده کرده ای دست ستم</p></div>
<div class="m2"><p>تهدید مکن مهل مرا بیش به غم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آنجا که من و عشق تو باشیم بهم</p></div>
<div class="m2"><p>من خود صنما ترا ندارم محرم</p></div></div>

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش دکتر ناصرالدین شاه‌حسینی، امیرکبیر، ۱۳۳۸ » تصویر 567

فانوس خیال » تصویر 13842 - سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

بر جان چو گشاده کرده ای دست ستم
تهدید مکن مهل مرا بیش به غم
آنجا که من و عشق تو باشیم بهم
من خود صنما ترا ندارم محرم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به محبوب خود می‌گوید که اگر دربارهٔ او ظلم و ستم می‌کنی، تهدید نکن و مرا بیشتر غمگین نکن. او تأکید می‌کند که در جایی که عشق و او در کنار هم هستند، هیچ کس نمی‌تواند بین آنها فاصله بیندازد و او به محبوبش نمی‌تواند کسی را محرم خود بداند.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: به جانم سختی نکن و بیشتر از این مرا به غم و اندوه نینداز.

بر جان چو گشاده کرده ای دست ستم

تهدید مکن مهل مرا بیش به غم

هوش مصنوعی: آنجا که من و عشق تو حضور داشته باشیم، در آنجا من خودم را نمی‌شناسم و تو را به عنوان معشوقه‌ام نمی‌توانم به کسی معرفی کنم.

آنجا که من و عشق تو باشیم بهم

من خود صنما ترا ندارم محرم

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده