هوش مصنوعی: به یاد داری که چه کارهایی با تو کردم، هنگامی که در خانه‌ی دهقان سید عبد سید بار بودیم؟

هوش مصنوعی: هرچه به دیگران داده‌ایم، از آن خواهد گرفت و هر آنچه در مقابلت می‌خوانند، از شعر و نغمه‌هایی که می‌سازیم، خواهد بود.

هوش مصنوعی: سر را بزن و با شجاعت وارد شو، هرگونه نادانی و ناپاکی را از میان دیگران دور کن و خود را از آلودگی‌های فکری و ادبی پاک کن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که شعری سروده نمی‌شود، با ما در ارتباط نباش. ای راه شعر، ای نشانه شاعران، از تو خجالت و شرم نداشته باش.

هوش مصنوعی: امتحانی که تو انجام دادی، ما توانستیم بگوییم که نتیجه آن چه قدر خوب یا بد بوده است.

هوش مصنوعی: آزمون ما از خلاقیت و روح شعر توست، شعری که دارای قافیه‌ای با زیبایی و شیرینی است و با زبان خوش بیان شده است.