سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » بخش دوم قطعات » شمارهٔ ۲ - نازنین یار من

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نازنین یار من بمستی دوش</p></div>
<div class="m2"><p>ایر بسیار خورده نوشش باد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خوش شبی بود و دوش یار مرا</p></div>
<div class="m2"><p>همه شبها چنانکه دوشش باد</p></div></div>

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش دکتر ناصرالدین شاه‌حسینی، امیرکبیر، ۱۳۳۸ » تصویر 545

فانوس خیال » تصویر 13857 - سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » بخش دوم قطعات » شمارهٔ ۲ - نازنین یار من

شمارهٔ ۳ - بشنو حکایتی ز من

نازنین یار من بمستی دوش
ایر بسیار خورده نوشش باد
خوش شبی بود و دوش یار مرا
همه شبها چنانکه دوشش باد

هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ شادی و لذت یک شب عاشقانه صحبت می‌کند. شاعر از حال خوب و مستی شب گذشته با یارش می‌گوید و از زیبایی آن شب یاد می‌کند، به طوری که شب‌های دیگر هم به یاد آن شب دلنشین می‌گذرد.

شمارهٔ ۱ - فریاد من

شمارهٔ ۲ - نازنین یار من

هوش مصنوعی: عزیز من دیشب سرمست و خوشحال بود، امیدوارم که همیشه شاد و سرزنده بماند.

نازنین یار من بمستی دوش

ایر بسیار خورده نوشش باد

هوش مصنوعی: شب خوشی بود و دیروز یار من مانند هر شب دیگر در کنارم بود.

خوش شبی بود و دوش یار مرا

همه شبها چنانکه دوشش باد

شمارهٔ ۲ - نازنین یار من

اطلاعات

برگردان به زبان ساده