سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » بخش دوم قطعات » شمارهٔ ۱ - فریاد من

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>فریاد من همیشه از این ایر کافر است</p></div>
<div class="m2"><p>ایر است و با عذاب است و سنگر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وصفش ترا بگویم اگر خورده نیستی</p></div>
<div class="m2"><p>ور خورده ای صفات وی از منت باور است</p></div></div>

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش دکتر ناصرالدین شاه‌حسینی، امیرکبیر، ۱۳۳۸ » تصویر 544

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش ناصرالدین شاه‌حسینی - سوزنی سمرقندی - تصویر ۵۴۵

شمارهٔ ۲ - نازنین یار من

فریاد من همیشه از این ایر کافر است
ایر است و با عذاب است و سنگر است
وصفش ترا بگویم اگر خورده نیستی
ور خورده ای صفات وی از منت باور است

هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و تنش‌های درونی شاعر اشاره دارد. او می‌گوید که فریادش ناشی از درد و عذاب است و به نوعی این عذاب به یک سنگر تبدیل شده است. شاعر از توصیف این احساسات می‌گوید و به طرف مقابل یادآور می‌شود که اگر خود این درد را تجربه نکرده باشد، نمی‌تواند عمق این معانی را درک کند. اگر هم خود آن را تجربه کرده باشد، باید به لطف و رحمت خداوند پی ببرد.

شمارهٔ ۱ - فریاد من

هوش مصنوعی: فریاد من همیشه به خاطر این ناپسند است، ناپسند است و با درد و رنج همراه است و جایی برای پناه گرفتن ندارد.

فریاد من همیشه از این ایر کافر است

ایر است و با عذاب است و سنگر است

هوش مصنوعی: اگر تا به حال او را ندیده‌ای، نمی‌توانم ویژگی‌هایش را برایت بگویم. اما اگر دیده‌ای، می‌دانی که صفات او به طور طبیعی از نعمت‌هایش نشأت می‌گیرد.

وصفش ترا بگویم اگر خورده نیستی

ور خورده ای صفات وی از منت باور است

شمارهٔ ۱ - فریاد من

اطلاعات

برگردان به زبان ساده