سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » بخش دوم قطعات » شمارهٔ ۱۶ - دوش تدبیر کردم

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دوش من یا ایر خود تدبیر کردم تا بروز</p></div>
<div class="m2"><p>کاینهمه بدریده‌های خلق را چندین بدوز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفت خاموش ای خر و بندیش ای نااهل پیش</p></div>
<div class="m2"><p>مرد خواهی تا به گاه حشر چون خر می‌سپوز</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گفتم آمد ماه روزه چون کنم تدبیر چیست</p></div>
<div class="m2"><p>ای بسا شلغم گزر قد بر نشسته بر دو کوز</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گفت لابد روزه را حرمت بباید داشتن</p></div>
<div class="m2"><p>خویشتن را یکرهه در آتش دوزخ مسوز</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>روز باشد تیز میکن . . . لق میزن تا به شب</p></div>
<div class="m2"><p>چون شب آمد . . . ادن . . . ونی همی کن تا به روز</p></div></div>

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش دکتر ناصرالدین شاه‌حسینی، امیرکبیر، ۱۳۳۸ » تصویر 552

شمارهٔ ۱۷ - دیوان رشیدالدین

دوش من یا ایر خود تدبیر کردم تا بروز
کاینهمه بدریده های خلق را چندین بدوز
گفت خاموش ای خر و بندیش ای نااهل پیش
مرد خواهی تا به گاه حشر چون خر می سپوز
گفتم آمد ماه روزه چون کنم تدبیر چیست
ای بسا شلغم گزر قد بر نشسته بر دو کوز
گفت لابد روزه را حرمت بباید داشتن
خویشتن را یکرهه در آتش دوزخ مسوز
روز باشد تیز میکن    لق میزن تا به شب
چون شب آمد    ادن    ونی همی کن تا به روز

شمارهٔ ۱۵ - اشرف ابریشمی

شمارهٔ ۱۶ - دوش تدبیر کردم

دوش من یا ایر خود تدبیر کردم تا بروز

کاینهمه بدریده‌های خلق را چندین بدوز

گفت خاموش ای خر و بندیش ای نااهل پیش

مرد خواهی تا به گاه حشر چون خر می‌سپوز

گفتم آمد ماه روزه چون کنم تدبیر چیست

ای بسا شلغم گزر قد بر نشسته بر دو کوز

گفت لابد روزه را حرمت بباید داشتن

خویشتن را یکرهه در آتش دوزخ مسوز

روز باشد تیز میکن . . . لق میزن تا به شب

چون شب آمد . . . ادن . . . ونی همی کن تا به روز

شمارهٔ ۱۶ - دوش تدبیر کردم

اطلاعات