هوش مصنوعی: تو از روی نادانی به سوزاندن مژه‌ات می‌پردازی، در حالی که هر آتش‌سوزی به خودی خود ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: ای جان، تو که مانند جگر سوزی هستی، تلاش کن و سخنان خوب بگو. آیا میدانی که با تو چه کردند که مانند مژه‌ای وارونه شده‌ای؟

هوش مصنوعی: شب را به سختی و با غم فراق می‌گذرانم، و اگر نتوانی به سرعت از این وضعیت خارج شوی، پس مثل مژه‌ای که پلک نمی‌زند، نمی‌توانی به سادگی رهایی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: اگرچه به موهای بینی دست نمی‌زنی، اما موهای مژه را از خارج می‌چینی تا زیبایی بیشتری به چشمانت ببخشایی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که باید از زندگی و تجربیات گذشته خود درس بگیریم و به جای ناراحتی و حسرت، در پی استفاده از آن‌ها برای رشد و پیشرفت باشیم. زندگی همیشه چالش‌هایی دارد و ما باید یاد بگیریم چگونه با آن‌ها کنار بیاییم و در مسیر مثبت حرکت کنیم، حتی اگر در جاهایی احساس تنهایی یا سردرگمی کنیم.

هوش مصنوعی: میدانی که در شهر بخارا، سی سال به کار سخت و بی‌فایده مشغول بودی، و این سبب شده که احساس سبکی و بی‌اهمیتی کنی.

هوش مصنوعی: اگر چه به سمرقند سفر کنی و تلاش زیادی هم بگویی، اما از دست پسر سلمانی نجات پیدا نخواهی کرد.