هوش مصنوعی: سالار بزرگ، تو که از در نیکی و خوبی وارد می‌شوی، و ای خسرو، مهربانی تو لشکری از نعمت‌ها را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: خسرو که به مردمان احسان می‌کند، در حال حاضر با گروهی از یارانش احاطه شده است. این یاران چون وزیرانی با اراده و توانمند هستند.

هوش مصنوعی: عملی که به خاطر سخاوت تو به درستی انجام شده، نشان می‌دهد که به خاطر کسی که به او رسیدگی نشد، به نتیجه نرسیده است.

هوش مصنوعی: در دل من آرزوی گناه و زشت‌کاری وجود دارد، اما حتی یک پول هم ندارم که بتوانم به آن خواسته‌ام توجهی کنم.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره دارد که در هیچ حالتی نمی‌توان بی‌سیم را پیدا کرد و این به معنای عدم دسترسی به ارتباطات و ارتباط عاطفی است. در ادامه، شاعر به این می‌پردازد که در کجا قدم نهاده و به کدام سمت رفته، و دستش به سوی محبوب یا هدفی بلند پروازانه دراز شده است. به طور کلی، حس ناامیدی و تمایلی عمیق به ارتباط در آن محسوس است.

هوش مصنوعی: سپس با خوشحالی و سرمستی از منزل بیرون می‌آیم، مانند شب که ابرهای تاریک حاکم شوند و بر سر دشمنان تو بیفتد.

هوش مصنوعی: رابطه برقرار کن و در مورد شعر صحبت نکن، زیرا ممکن است که مردم درباره تو و شعر من قضاوت نادرستی داشته باشند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تا زمانی که باد به شکل خاک درنیاید و آب به مانند آتش مشهور نشود، و همچنین کاه شبیه مار نگردد، چیزها به آن شکلی که باید باشند باقی خواهند ماند. در واقع، تغییرات اساسی و محسوس در دنیا وجود دارد، اما در عین حال هر چیزی باید در ماهیت واقعی و طبیعی خود باقی بماند.

هوش مصنوعی: چند روزی بر این نعمت و خوشبختی باقی خواهی ماند، زیرا با گذر زمان و تغییرات جهان، روزگار به حالت سکون و آرامش نمی‌رسد.