سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » قطعات » شمارهٔ ۴۱ - مغز تو

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شو رنگها بنزد تو نی نزد مردمان</p></div>
<div class="m2"><p>از ابلهی خزینه علمست مغز تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شو رنگ تو بدنگوران خزینه شد</p></div>
<div class="m2"><p>تا دزد کم رسد بسخنهای نغز تو</p></div></div>

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش دکتر ناصرالدین شاه‌حسینی، امیرکبیر، ۱۳۳۸ » تصویر 535

شمارهٔ ۴۲ - خواجه محمد بن مؤید

شو رنگها بنزد تو نی نزد مردمان
از ابلهی خزینه علمست مغز تو
شو رنگ تو بدنگوران خزینه شد
تا دزد کم رسد بسخنهای نغز تو

هوش مصنوعی: این اشعار به موضوع علم و دانایی اشاره دارند. شاعر به فردی می‌گوید که نباید فقط به ظواهر و رنگ‌ها توجه کند، بلکه باید به عمق علم و دانش بپردازد. او می‌گوید که علم واقعی در مغز و اندیشه‌ تو نهفته است و باید آن را به گنجینه‌ای تبدیل کنی تا از حملات و دزدی‌های فکری مصون بمانی. به عبارت دیگر، شعور و دانش باید در خود فرد رشد کند تا از کلام و اندیشه‌های او محافظت شود.

شمارهٔ ۴۰ - خرنامه

شمارهٔ ۴۱ - مغز تو

هوش مصنوعی: رنگ‌ها و زیبایی‌ها فقط نزد تو ارزش دارند و نه نزد مردم. از نادانی آنهاست که به علم و دانش تو توجه نمی‌کنند.

شو رنگها بنزد تو نی نزد مردمان

از ابلهی خزینه علمست مغز تو

هوش مصنوعی: رنگ چهره‌ات چون گنجینه‌ای در برابر دزدان درخشان شده است تا از زیبایی و لطافت کلامت کمتر بهره‌برند.

شو رنگ تو بدنگوران خزینه شد

تا دزد کم رسد بسخنهای نغز تو

شمارهٔ ۴۱ - مغز تو

اطلاعات

برگردان به زبان ساده