هوش مصنوعی: من در آرامش و راحتی زندگی می‌کنم، در کنار کسی که از لحاظ دین و اخلاق برگزیده و ستوده است، مانند آنکه در جایگاه بلندی قرار دارم.

هوش مصنوعی: زیرا به خاطر ستایش او و امثالش، برای من نان و آب، طلا و نقره، خز و پارچه‌های گرانبها فراهم می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به من نگاه کند، از نظر او، من پناه و امنیتی برای مامون، معتصم و معتز هستم.

هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید فردی که در هنر در اوج است و در دنیای شعر مانند یک شیر ماهر در شکار عمل می‌کند، همانند یک شیر در جنگل است و هر شاعر دیگر به نوعی پیرو او و تحت تأثیر اوست.

هوش مصنوعی: شخصی که در هنر شعر و ادبیات مهارت دارد، می‌تواند به راحتی از من برتری پیدا کند. اگر او به اندازه من در این زمینه تلاش کند، می‌تواند به موفقیت‌های بیشتری دست یابد.

هوش مصنوعی: شعر من به زیبایی و ارزش لباس‌های گرانبهایی همچون اطلس و خز است، و تو در مهمانی و جمع ما به‌گونه‌ای می‌رقصی و بگردی که دیگر به زیبایی و جایگاه آن لباس‌ها نیازی نباشد.

هوش مصنوعی: شش ماه از زمانی که آن شعر طولانی را خوانده‌ام گذشته است و اکنون باید این شعر کوتاه من را بخوانی.

هوش مصنوعی: شعر من را نه از خودم و نه از او، به گونه‌ای که شایسته است، بازپس فرستند و برای آن شعر، نشانه‌ای بفرستند.

هوش مصنوعی: امیدوارم بعد از این، دیگر طعم تلخی از این دلخوشی‌های شیرین نچشیدم.