هوش مصنوعی: من بندهٔ چهرهٔ زیبای آن کسی هستم که کلاهی را می‌سازد. من حکیمی هستم که احمق و پیر به نظر می‌رسم، اما در حقیقت جوان‌دل هستم.

هوش مصنوعی: دنیا جایی است که من به آن تعلق دارم و من مانند نور در این جهان می‌درخشم. به من نگاه کن که من روح و زندگی این دنیا هستم.

هوش مصنوعی: من مثل نان که بلند و روشن است، با نور تدبیر و فکر خود، از عشق ستاره مانند خورشید در وسط روز هستم.

هوش مصنوعی: هر شب تا صبح به یاد ستاره‌ای به نام کلهدوز می‌گذرد، من هم با صابون نیم‌کوه در حال خودارضایی می‌کنم.

هوش مصنوعی: عشق همچون ابروهایی زیبا و کمانی است و موی او مانند بوی مشک خوشبوست. من همچنین مانند نوری هستم که به آن زیبایی می‌تابد.

هوش مصنوعی: من به این ویژگی که دارم، به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرم و گاهی فکر می‌کنم شاید من هم مثل آن کسی هستم که این تأثیر را بر دیگران می‌گذارد.

هوش مصنوعی: تو با تدبیرها و نیرنگ‌ها، کیسه و لباس کهنه‌ات را از بخارا برای من بفرست، چون من کسی هستم که می‌توانم آن را تعمیر کنم.

هوش مصنوعی: سلامی به محمد بافنده برسان و بگو که دوستی او با من مثل رنگ و پارچه‌ای است که من نیز دوزنده آن هستم.

هوش مصنوعی: او با قامت زیبا و خوش‌بو در حال حرکت است، در حالی که من خودم با قامت خمیده و ظاهری نامناسب، در کنار او قرار دارم.