سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » قطعات » شمارهٔ ۲۴ - شاعر مبارک هجو

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من یکی شاعرم مبارک هجو</p></div>
<div class="m2"><p>نیست حاجت مرا بدین تعریف</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هرکه را من هجا کنم گردد</p></div>
<div class="m2"><p>گر بود دون دون، شریف شریف</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گر کلاخ را هجا کردم</p></div>
<div class="m2"><p>یافت اسلام و خلعت و تشریف</p></div></div>

دیوان حکیم سوزنی سمرقندی به کوشش دکتر ناصرالدین شاه‌حسینی، امیرکبیر، ۱۳۳۸ » تصویر 527

شمارهٔ ۲۵ - نی نی . . . لا . . . لا

من یکی شاعرم مبارک هجو
نیست حاجت مرا بدین تعریف
هرکه را من هجا کنم گردد
گر بود دون دون شریف شریف
گر کلاخ را هجا کردم
یافت اسلام و خلعت و تشریف

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان خاصیت شعر هجو می‌پردازد و می‌گوید که نیازی به معرفی خود به عنوان شاعر ندارد. او اعلام می‌کند که هر کس را که مورد هجو قرار دهد، ممکن است به مقام و منزلت برسد، حتی اگر فردی بی‌ارزش باشد. به عنوان مثال، او اشاره می‌کند که حتی اگر یک کلاخ (نوعی پرنده) را نیز هجو کند، آن پرنده نیز ممکن است به مقاماتی مانند اسلام و تشریفات دست یابد. این موضوع نشان‌دهنده قدرت کلمات و تأثیر آنهاست.

شمارهٔ ۲۳ - چیستان

شمارهٔ ۲۴ - شاعر مبارک هجو

هوش مصنوعی: من شاعر هستم و نیازی به تعریف و تمجید ندارم که بخواهد به شکل تحقیرآمیز و مسخره‌کننده باشد.

نیست حاجت مرا بدین تعریف

هوش مصنوعی: هر کسی که من در مورد او سخن بگویم، چه افرادی پست و حقیر باشند و چه افراد با منزلت و محترم، در نظر من یکسان خواهند بود.

هرکه را من هجا کنم گردد

گر بود دون دون، شریف شریف

هوش مصنوعی: اگر به زبانی ساده بخواهم بگویم، اگر کسی را به احترام و اعتبار برسانم، او به مقام و منزلت بالا دست می یابد.

یافت اسلام و خلعت و تشریف

شمارهٔ ۲۴ - شاعر مبارک هجو

اطلاعات

برگردان به زبان ساده