هوش مصنوعی: من در انتظار تو همچون کسی که سال‌ها صبر کرده است، با امید به فضل و مقام بلند علی بن ناصر در دنیا، زنده‌ام.

هوش مصنوعی: اکنون که به سختی به من رسیدی، زود نرو. دل من هرگز از زیبایی چهره‌ات سیر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تو مانند یک شاهزاده، در عرصه سخن و بحث، به خوبی مهارت داری و هیچ کس در جهان نمی‌تواند با شجاعت و توانمندی تو در این زمینه رقابت کند.

هوش مصنوعی: تو مرا پادشاه سخن خوانده‌ای، در حالی که خودت واقعاً پادشاه سخن هستی و من فقط مانند یک شیر هستم.

هوش مصنوعی: وقتی که تو گفتی من سوزنی حکیم هستم، زبان من مانند شمشیر تیغ‌دار شد.

هوش مصنوعی: شیر علم در صف مقدم قرار دارد و هیچ‌کس از شجاعت آن بهره‌ای نمی‌برد، زیرا هیچ‌کس به آن طمع نمی‌کند.

هوش مصنوعی: به درستی سخن گفتی، اما نگفتی که آن سخنران جنگی نیست و کسی بر او تسلط ندارد.

هوش مصنوعی: دوباره می‌گویم که زبان تو مانند شمشیر علی است و من همچون تیغ پیاز و چغندر و اجیر.

هوش مصنوعی: اگر به زبان خودم به دشمن حمله نکنم، به او فرصتی می‌دهم که زنده بماند و از چنگ من فرار کند.

هوش مصنوعی: با لطف تو به سوی مقصودی می‌روم، مانند تیری که از کمان رها می‌شود. زمانی که از در بیرون می‌آیم، در حقیقت به دنبال هدفی غیر از هدف‌های معمول هستم.

هوش مصنوعی: از امروز تا فردا که روز قیامت آغاز شود، اشک‌هایم را ادامه خواهم داد و برایم مهم نیست که تا آن زمان چه بر سرم خواهد آمد.