هوش مصنوعی: ما با گستردگی و زیبایی خود جهانی بسیار وسیع را به نمایش گذاشتیم، اما از این‌که برخی افراد بی‌اخلاق و بی‌احترام از آن بهره‌برداری کردند، ناراحتیم.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی عروس‌ها و زلف‌هایشان اشاره می‌کند و می‌گوید که خود را با زیبایی‌هایشان آراسته است. او تصویر می‌کند که چگونه در کنار زیبایانی که چهره‌هایشان چون پرندگان زیباست، احساس شگفتی و شور و شوق می‌کند. اشاره به "گنبد" می‌تواند نمادی از آسمان یا عالم آرزوها باشد که در آنجا، وجود زیبای آنها قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما با بی‌پرواگی و جسارت، موجودی بزرگ و قدیمی را آزاد کردیم، اما در عوض از کسی که به ما دستور داد، دشنام و سرزنش شنیدیم.

هوش مصنوعی: ما موهای طلایی و نازک کودک را با بوقی که داشتیم، به سمت بالا کشیدیم.

هوش مصنوعی: به خاطر رضایت دل، از بخت بد و دردسرهای زندگی، از کسانی که متحمل رنج و سختی می‌شوند، طلب کمک کردیم.

هوش مصنوعی: وقتی از روی واقعیت خوب نگاه کردیم، راهی خوش و بهتر از زره پشت پیدا نکردیم.

هوش مصنوعی: این مسیر مرا از نگرانی و ناراحتی آزاد کرد، تا گمان نکنی که این جاده را بی هدف و بی فایده انتخاب کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در جهان فرشی بزرگ و زیبا پهن کرده‌ایم.