هوش مصنوعی: ای مؤید، تو همچون مادری دلسوز و مهربان پرورش یافته‌ای، در سایه‌ای محافظت‌کننده و فضایی امن، بدون اینکه باری را بر دوش بکشی.

هوش مصنوعی: از نور خورشید و ماه، لباس تو به رنگ‌های سرخ و سفید در روز و سیاه در شب در آمده است.

هوش مصنوعی: گروهی از بزها و بزغاله‌های کبود و سیاه در دشت و مرتع قرار دارند و تو را به پروراندن و بزرگ کردن می‌خوانند.

هوش مصنوعی: در داستانی که هنوز روایت نشده، قلم تو پر از تصاویری است از صدها هزار سوار که به طور کامل به تصویر کشیده نشده‌اند.

هوش مصنوعی: در ذهن و دل تو، خواسته‌ها و افکار زیادی وجود دارد که هنوز به عمل نرسیده‌اند، مانند بره‌های خامی که در آشپزخانه منتظر پخته شدن هستند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که با مهارت و دقت می‌توان سنگ و مروارید را شکل داد و زیبا ساخت.

هوش مصنوعی: آرزو دارم که طلا و جواهر از دو هزار درست و نیمه به دست آورم، که از دور و بر چیزهای ناچیز و بی‌ارزش باشد.

هوش مصنوعی: یک شب به خاطر آراستگی و ناز و نعمت زیاد، بر روی هفت بستر که روی پشت گاو پهن شده بود، خوابیدی.

هوش مصنوعی: در پیری، کمر و پشتت به خاطر درد و رنج به شدت تحت فشار است و به همین دلیل، بستر ناپسند و دشواری که بر روی آن استراحت می‌کنی، به مشقت‌های زندگی‌ات افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: در خواب‌های آشفته‌ام، به خاطر آن چهره، به آرزوها و امیدهایم فکر می‌کنم. تو با تمام حضور و قدرتت در کنارم، در حالی که ده گور می‌دانی وقتی از من دور می‌شوی.

هوش مصنوعی: یک مورچه که با زر درآمده بود، پرنده‌ای از آن بیرون آمد که سرش به درخشندگی لعل بود، مانند عروسی که در پرده نشسته است.

هوش مصنوعی: دو با حالت شگفت‌انگیز خود، رنگ‌ها را در هم شکسته و در همان لحظه، صبح و طلایی را به نمایش گذاشت.

هوش مصنوعی: از خواب بیدار شدی و گفتی چه خوب که با طلا، عرقی تهیه می‌کنند که به صورت خوش‌طعم و لذیذ تولید می‌شود.

هوش مصنوعی: من به تو گفتم که به خاطر کاهلی و عدم تلاش، چقدر بدبختی و سیاهی نصیبت شده است، مانند پارچه‌ای که از دست دوزندگان ناچیز و بی‌ارزش به دست آمده است.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره می‌کند. او تشبیهاتی از ویژگی‌های طبیعی مانند کنجد و قبس را به کار می‌برد تا زیبایی و دلربایی چهره معشوقه‌اش را توصیف کند. در واقع، این ابیات احساس عشق و شیدایی را نسبت به محبوب به تصویر می‌کشند.

هوش مصنوعی: هرگاه چیزی به دست آوردی، آن را پنهان کن و بر خود بپوشان. در واقع، همچون کفن سفید در بر گیر و ای آن که هم زنده‌ای و هم مرده، حواست باشد.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌ات خواستم که بزرگی کنی و به سخنان خوبم پاسخ بدهی و دل مرا با خود آزرده نکن.