هوش مصنوعی: کیست آن فرد ستوده که بتواند از میان برود و از جمع خارج شود، و آن کسی که بر او افتخار شده، همانند یک خر است.

هوش مصنوعی: من همان‌طور که هستم، دیگر کسی که همیشه در حال آراسته و یادگیری است، کسی که در میان گل‌ها می‌درخشد و از خارها آسیب نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: من به شعر و ادبیات علاقه‌مندم، اما او فقط به دنبال لذت‌ها و خوش‌گذرانی‌های زودگذر است.

هوش مصنوعی: من شعرهای بی‌مزه‌ای می‌گویم که وزن و قافیه آنها سنگین و پیچیده است، مانند کسی که به زبان غریب و ناآشنا سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: اگر کسی صدای شعر من را بشنود، ممکن است به خاطر صدای زشت من، وحشت‌زده و ناراحت شود.

هوش مصنوعی: ما باید در آینه یکدیگر را ببینیم، مانند آنچه که یک نقاش به تصویر خود نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: من شعر ضعیفی می‌سازم و کسی هم آن را نمی‌خواهد. اگرچه کسی نیست که از من بیشتر خواهان باشد، اما هیچ‌کس به شعر من توجهی ندارد.

هوش مصنوعی: او در آب کدر و گل‌آلود اقدام به کاری می‌کند و من در آینه بدون لباس، کاری انجام می‌دهم که تار و پود را مختل نکند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که ما در وضعیت بی‌فایده و بی‌ضرر زندگی می‌کنیم، مانند دو کلاغ که در کنار هم نشسته‌اند. در واقع، فشار زندگی باعث شده که ما از نفع‌های مثبت دور شویم و از ضررهای منفی نیز مصون بمانیم. زندگی گاهی ما را به وضعیتی می‌کشاند که نه خوشی می‌بینیم و نه ناراحتی.

هوش مصنوعی: جایی که ما از دیدار همدیگر بگذریم، کارهای خوبی از من انجام می‌شود و فشار بدی از آن شخص کم می‌شود.

هوش مصنوعی: ای بزرگ‌مرد ادیب و باارزش، تو زمانی حقیقتاً باارزش بودی که با روحیه‌ای از نیکی و لطف به جوانان رفتار کردی.

هوش مصنوعی: اکنون از بزرگان و اهل علم بیاموز و از آنها بهره‌مند شو، تا اینکه در آلودگی‌های زندگی غرق نشوی.

هوش مصنوعی: من مانند لحام کور هستم، و او مانند کلنگی است که لنگ است. من به او بار می‌دهم و او برای من زمین می‌کند.

هوش مصنوعی: او همچنان جوان و شاداب است و به مانند نر و ماده‌ای که با هم تناسب دارند، در زندگی پر از نشاط و جنبوجوش است. مانند گاو و خر که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند، او نیز از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار است.

هوش مصنوعی: آن کسی که در زندگی‌اش پول و ثروت ندارد، نمی‌تواند خود را به همان اندازه با کسی که در بند زنجیر طلا است، مقایسه کند.

هوش مصنوعی: هر جا که او از راهی بگذرد، به تازگی و شادابی توجه کند و به سوی تازه‌جویی و سرعت برگردد.

هوش مصنوعی: در این شعر گفته می‌شود که هر دو طرف در یک انتقاد و عیب‌جویی نهفته‌اند و سوال می‌شود که از چه کسی باید این انتقاد و عیب‌جویی را شروع کرد، زیرا هر دو طرف ممکن است دچار مشکلاتی باشند.