هوش مصنوعی: ای سرو که از کنار جویبار رشد کرده‌ای، بر روی تو و بر روی ماه، زنجیری از مشک وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای دختر زیبا و دل‌ربا، زیبایی‌ات همچون نقاشی است. بر چهره‌ات برای ما زینتی برانگیز تا زیبایی‌ات بیشتر جلوه کند.

هوش مصنوعی: جایی که زیبایی تو وجود دارد، ای عشق، چه کسی می‌تواند آن گلبرگ‌های تازه را به خار تبدیل کند؟

هوش مصنوعی: فصل بهار فرا رسیده، به باغ برو و از باغ دل بی‌غبار خود لذت ببر.

هوش مصنوعی: نگاه کن که باغ گل چقدر زیباست ای محبوب، پس دست خود را خالی مگذار و دقت کن که با تمام وجود خود را آماده کن.

هوش مصنوعی: دو بلبل، یکی ماده و دیگری نر، در کنار درخت سرو نشسته‌اند و هر کدام به نوبه خود ترانه‌ای زیبا بر روی درخت چنار می‌سرایند.

هوش مصنوعی: کسی می‌گوید که با آمدن سال نو، باید از سال گذشته فاصله گرفت و با امید تازه‌ای به جلو رفت. همچنین باید از تجربه‌ها و درس‌های گذشته استفاده کرد، مانند پرنده‌ای که از لانه‌اش پرواز می‌کند و به آسمان می‌رود.

هوش مصنوعی: می‌گوید که باغبان بار دیگر خوشحال و سرشار از شادی شده است؛ اما از کسی می‌خواهد که دو بسته را به او ندهد و نگذارد که مشکلات دوباره برگردند.

هوش مصنوعی: ای عاشق، به درون بیا و با زیبایی‌ات گلی را در باغ بپاش. دست در دست محبوبت بگذار و با او به میگساری بپرداز.

هوش مصنوعی: شراب بنوش و در باغ و گل‌ها بگرد، هرچند که در اینجا نه موری وجود دارد و نه ماری، فقط خوشی و شادمانی است.