هوش مصنوعی: عهد و پیمانی که تو با من بسته‌ای، بر اساس دشمنی و جنگ است. اما وفای به این عهد هیچ‌گاه به حقیقت نیامده است.

هوش مصنوعی: هرچند که تو نسبت به من وفاداری و صداقت نداری، اما من به وعده خودم به تو پایبندم و به قولم وفا می‌کنم، ای دوست.

هوش مصنوعی: عشق من به تو است و تو من را تسکین می‌دهی. پیمان من با تو، تنها راه نجات من است و نمی‌توانم از آن دور شوم.

هوش مصنوعی: اگر تو ای دوست به وعده‌ات وفا نکرده‌ای، اشکالی ندارد؛ زیرا آنچه شکسته شده، چیزی است که من به خوبی به آن توجه نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: عهد تو برای من بسیار ارزشمند است و به اندازه طلا ارزش دارد. این عهد مانند سکه سالم نیست بلکه از زیبایی و استحکام کمتری برخوردار است.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو تندیس زیبایی هستی که به ما نشان می‌دهی. زیبایی تو مانند معشوقه‌ای فرخنده و خوشبخت است که ویژگی‌هایش ما را به شگفتی می‌آورد.

هوش مصنوعی: کاروان‌های تبت به رغم اینکه زلف‌های تو به هم گره خورده‌اند، همچنان به حرکت خود ادامه می‌دهند؛ مثل این که یک تار شکسته و یک تار دیگر از هم جداست و هر کدام حال و هوای خاصی دارند.

هوش مصنوعی: از یال‌ها و موهای سیاه تو باید درباره‌ی گمشدگان در راه تاتار سؤال کرد.

هوش مصنوعی: در زیبایی و خوشگلی تو، همه چیز را به روشنی مشاهده کردم که از یوسف مصری به روایت‌ها درست‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر من بگویم صد یوسف وجود دارد، بدان که از میان این صد، فقط یکی از زیبایی‌ها و ویژگی‌های تو را توصیف کرده‌ام. پس این را که گفته‌ام درست نپندار.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم تو را توصیف کنم و به ویژگی‌هایت بپردازم، باید پیش‌خدمت مرگ (دهقان اجل) به من کمک کند که کاملاً درست و دقیق باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هنرمند باید از واقعیت و تجربه‌های خود الهام بگیرد و تنها با مشاهده ی درست و عمیق، می‌تواند به خلق آثار هنری بپردازد. هنرمند مانند کشاورز است که باید به دقت به زمین و محصولش توجه کند تا بتواند بهترین نتیجه را به دست آورد. بنابراین، درک درست از هنر و واقعیت surrounding آن، کلید موفقیت در خلق اثر هنری است.

هوش مصنوعی: خداوندی که دیدگاه و رفتار روشنی دارد، به هر کار درست و شایسته‌ای هدایت می‌کند.