هوش مصنوعی: رنگی که از لب‌های تو می‌گیرد، شبیه به رنگ لعل است و این رنگی که بر رخسارت می‌نشیند، نیز همانند رنگ لعل است.

هوش مصنوعی: چهره‌های زیبا و دل‌انگیز تو مانند لال‌های قرمز و لب‌های تو همچون لعل‌های رنگی است که توجه همگان را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: من چهره و لب‌های تو را خوب می‌شناسم و در دنیای زیبایی‌ها فقط تو را می‌شناسم، به طوری که هیچ چیز دیگری جز چهره و لب تو برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: اگر بر سنگ زیبا دست بکشی و بوسه‌ای به آن بدهی، تصویر چهره‌ی نیکو بر آن سنگ به مانند لعل خواهد شد.

هوش مصنوعی: کسی که به چهره و لب‌های تو نگاه می‌کند، رنگ چهره‌ات را مثل لعل (سنگ قیمتی) تعبیر می‌کند؛ این یعنی که زیبایی و جذابیت لب‌ها و صورتت بسیار زیباست.

هوش مصنوعی: تا کی باید صورت و لب‌های سرخ تو مانند کهربا بر من ببارد، جز درد و حسرت همیشگی از دوری‌ات؟

هوش مصنوعی: لب و رخ تو به زیبایی‌هایی چون لعل، زمرد و یاقوت تشبیه شده‌اند، به‌طوری‌که زیبایی و جلوه‌گری تو باعث می‌شود که نام تو همواره در ذهن‌ها باقی بماند.

هوش مصنوعی: من آرزو دارم که من و تو در جشنی باشیم، در حال نوشیدن شراب و همیشه با جامی پر از مروارید سرخ در دست.

هوش مصنوعی: چهره تو مانند سنگ قیمتی است و چهره من بازتابی از چهره تو. هر لحظه زیبایی تو را می‌بینم و این زیبایی باعث شادابی و سرزندگی‌ام شده است.

هوش مصنوعی: نگرانم که به خاطر چهره‌ای زیبا روزها و شب‌ها دچار مشکل شوم و مبادا که سرنوشت به وسیله قاضی پرنفوذ و قدرتمند بر من سخت بگیرد.