هوش مصنوعی: عشق و فصل بهار و دوری از معشوق، همگی بر دل من بار سنگینی گذاشته‌اند و این احساسات برای من بسیار دشوار شده است.

هوش مصنوعی: دوستی با من مهربان است اما خود او از من دور شده است. جدایی از یار در دل من هست و یار نیز از من جدا شده است.

هوش مصنوعی: در فصل بهار، من به زیبایی و لطافت گل‌ها جلوه‌گر شدم و همچون گل سرخ در این فصل، شوری و نشاط را به اطرافم پخش کردم.

هوش مصنوعی: برای اینکه بر دشمنان پیروز شوم، خود را به یک سمت هدایت کردم و از زیبایی و لطافت گل سرخ بهره‌مند شدم.

هوش مصنوعی: در زمان شکوفایی گل، از زیبایی محبوب دور شدم و در چشمانم، به خاطر جدایی از یار، غم و اندوه را احساس کردم.

هوش مصنوعی: من برای نفع و صلاح مردم سفر کردم، نه به خاطر خواسته‌های خودم و بر اساس اراده خودم.

هوش مصنوعی: مردم به دنبال آزار من از جانب عزیز و مهربانم هستند و من برای آنان زحمت کشیده‌ام و بار این رنج را بر دوش خود حمل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: مشکل اینجاست که وقتی به حقیقت نگاه می‌کنم، می‌بینم که ناز و راحتی از این همه رنجی که تحمل کرده‌ام به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای گل زیبا، لطفاً بر من ببخشای و بی‌من خوش نباش، کنار گل‌ها نایست.

هوش مصنوعی: وقتی که از سفر برگردم و به آغوش تو برسم، همانند گلی در کنار خودم تو را جای خواهم داد، ای زیبای بهار.