هوش مصنوعی: به نزدیکی عرش و مقام عالی خودش، مانند خورشید که در میان آسمان قرار می‌گیرد، آمد. او از خاندان پیامبر و بهترین افراد است.

هوش مصنوعی: مردم شاد هستند و شادی بخشی از زندگی آن‌هاست. هر زمانی که فصل جدیدی می‌آید، تابش خورشیدی که باعث شادی می‌شود، به زندگی آن‌ها نور و رونق می‌بخشد.

هوش مصنوعی: خورشید نماد شکوه و بزرگی است که افتخار دین به وجود یک شخصیت بی‌نظیر و منحصر به فرد نسبت داده می‌شود، کسی که از عالم بالاتر و نورانی‌تر به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که خورشید به بالای برج برود در حالی که او خود در صدر و جایگاه بلند قرار دارد؟

هوش مصنوعی: خورشید در مقایسه با سیاره زحل سه مرحله پایین‌تر قرار دارد و ستاره زحل به عنوان یک پیشخدمت برای خورشید محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: خود آفتاب هیچ ستاره‌ای را ندارد که همراهش باشد، و این درخشندگی و وجودش تنها به خاطر عدم کسوف و زوال از آغاز تاریخ است.

هوش مصنوعی: خورشید دچار کسوف و زوال می‌شود، اما مرو (نوعی گوهر) از زمین به دور است تا اینکه در مقایسه با زحل (سیاره‌ای در منظومه شمسی) برتر باشد.

هوش مصنوعی: اگر بینندگان به خورشید نگاه کنند، در نور آن نقص و کاستی در دید آن‌ها ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: او دارای جاذبه و زیبایی خاصی است که مانند نور خورشید می‌درخشد. با مشاهده او، نور بیشتری به وجود می‌آید و در ظاهر اشیاء نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: خورشید همواره در جلو و در دسترس سلطان شرق و غرب است؛ گاهی حجاب و پرده‌ای به دور خود دارد و گاهی از آن پرده کنار می‌زند و نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: او بدون پوشش به نزد پادشاه می‌‌رود و این نشان‌دهنده آن است که در مقابل آفتاب، او از دیگران برتر است.

هوش مصنوعی: ای کسی که انتخاب شده‌ای از میان پادشاهان و بزرگان، تو نوه‌ای هستی از کسی که همیشه و برای همیشه برگزیده شده است.

هوش مصنوعی: خورشید به دلیل اینکه بر همه چیز سلطه دارد، از شدت شرم و فروتنی، رنگش زرد می‌شود و از بلندای قله‌ها ظاهر می‌گردد.

هوش مصنوعی: شخصی با تمام ارادت و نیازش سرفرود می‌آورد و بوسه‌ای به آستان او می‌زند، سپس با ادب و احترام از محلی که در آن است عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: خداوند عشق و محبت را در دل پادشاه قرار داده است تا دشمنانش نتوانند به او آسیب برسانند و همواره در حیرت و دلسردی باقی بمانند.

هوش مصنوعی: شاهنشاه بزرگ به خاطر حسد، جهان را از وجود تو خالی می‌کند، همان‌طور که جد تو مکه را از عبادت‌کنندگان خالی می‌کرد.

هوش مصنوعی: در این بیت به این نکته اشاره می‌شود که حسودان قادر نیستند به سادگی به زندگی دیگران ورود پیدا کنند و از غم و اندوهشان بهره‌برداری کنند. حسادت نمی‌تواند به اندازه‌ای باشد که بتواند به دل دیگران آسیب برساند یا آن‌ها را به دردسر بیندازد. به نوعی، این بیانگر این است که مشکلات و غم‌ها از درون فرد نشأت می‌گیرند و نمی‌توان انتظار داشت که حسادت دیگران بتواند در این زمینه تأثیرگذار باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که حسد و کینه تو کنار برود، آرزوی برتری و بزرگی نیز از ذهن تو حذف خواهد شد، همان‌طور که وقتی گردنکشی و غرور از سر کسی برطرف می‌شود، زیبایی و دلربایی او نیز از میان می‌رود.

هوش مصنوعی: از محفل پادشاه اسلام، تو جایگاه و نشانی با ارزش و لباس فاخر و مقام و عظمت و کار به دست آوردی.

هوش مصنوعی: تو در روزگارت بزرگ‌تر از همه هستی و دیگران فقط افرادی بی‌ارزش و فریب‌کار به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: دنیا به لطف و مهربانی تو شکوفا و شاداب است و به واسطه generosity تو، عالم درخشان و پر از زیبایی است. اما اگر تو نبودی، این دنیا ویران و خراب می‌شد.

هوش مصنوعی: از دقت و احتیاط تو، جرم زمین مشخص شده و از اراده و تصمیم تو، گردش فلک به نتیجه رسیده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که برخی از افراد با افتخار و خودبزرگ‌بینی، به توانایی‌های عقلانی خود می‌بالند و خود را برتر می‌دانند، ولی در واقعیت، آنچه که در بدنه و ماهیت آنها وجود دارد، تنها نشانه‌ای از عظمت و ارزش‌های بالاتر است. به عبارت دیگر، این افراد از روی ظاهر و تفاخر خود را برتر می‌پندارند، در حالی که حقیقت عمیق‌تری در پس آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: از بخشش و generosity تو، جهانی پر از نیازمندی و عریانی گسترش یافته و به لطف تو، در نعمت‌ها و پوشش‌ها قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد از تو بهره‌مند شده‌اند و در نتیجه از تو باغ، خانه، هنر و زمین‌های زراعی به دست آورده‌اند.

هوش مصنوعی: تو همیشه سرشار از سخاوت و فضل و فصاحت و مقام بلندی هستی، مانند گلی تازه و خوشبو که بوی خوبش همواره در فضا پخش است.

هوش مصنوعی: سینه تو از هر گونه کینه و جدل پاک و خالص است، چون که به خلقت خداوند متصل است.

هوش مصنوعی: می‌دانند که تو کیستی، اما دیگران چه می‌دانند؟ کسی که می‌تواند تفاوت‌ها را تشخیص دهد، مانند کسی است که میان عسل و خاک فرق قائل می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ کس در این دنیا از بندگان خداوند باقی نمانده که در برابر نعمت‌ها و رحمت‌های تو احساس دیونی نداشته باشد.

هوش مصنوعی: تو در حال نالیدن هستی تا زمانی که خبر مرگ تو به ما برسد و خودت را به ما نشان دهی.

هوش مصنوعی: در حسرت و تأسف تو، بندگانت در حال کشیدن دمی هستند که مانند دود است و دل‌هاشان در حال پراکنده شدن و درگیر شغل‌های مختلف می‌باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زشتی چهره‌ات بر تن تو نمایان نشده، فکر تو بر دل ما سنگینی می‌کند، مانند کوهی بزرگ.

هوش مصنوعی: روح تو را با گناه بخشیده‌اند تا از ناله‌ها و رنج‌ها اثری بر تو باقی نماند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو به مقام انسانیت رسیدی و مانند فرشتگان پاک شدی، جسمت از عوامل ناپاکی پاک شده و از خطاها به دور مانده‌ای.

هوش مصنوعی: اکنون که تو با خوشبختی به ما پیوسته‌ای، دشمن تو از شادی و خوشحالی‌ات به اندازه زهر می‌چشد، زیرا خوشی تو برایش همانند عسل است.

هوش مصنوعی: در مکانی که همیشه برای عظمت و سربلندی وجود دارد زندگی کن، تا حسادت‌ کننده‌ات ناراحت و حقیر شود.

هوش مصنوعی: در این جهان، نیکی و بدی به عنوان دو جنبه متفاوت وجود دارند. نیکوکاران و افراد خوش نیت، با مسائل و مشکلات روبرو هستند و در مقابل، افراد حسود و بدخواه وجود دارند که به طور طبیعی با یکدیگر تضاد دارند و هیچ‌کدام نمی‌توانند به یکدیگر دسیسه و نیرنگ بزنند.

هوش مصنوعی: عمر تو جاودانه باد و دشمنانت را تقدیر مرگ در چنگال خود گرفته و آرزوهایشان را در خطر قرار داده است.