هوش مصنوعی: نام نیک محمود، همانند تاجی بر سر او، در میان آزادگان روزگار گسترش یافته است.

هوش مصنوعی: نگو که او بخشش و کرامتش مانند محمود، که تاج و تخت دارد، نیست. او دارای مقام و ارزش بالایی است و نباید به سادگی درباره‌اش قضاوت کرد.

هوش مصنوعی: او پادشاه هنر است و در محل بزرگی که دارد، کسی دیگر مثل او وجود ندارد، به طوری که دیگران نیز به او احترام می‌گذارند و در بارگاهش، مقام بالایی پیدا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که از سرزمین خراسان آمد، به سرزمین ماوراء النهر، نهر خوشبختی او مانند دریاها بزرگ شد و گسترش یافت.

هوش مصنوعی: زمانی که از دانشمندان و فرهیختگان سخن می‌گوییم، به‌طور طبیعی فضایی سرشار از روشنایی و شعور به‌وجود می‌آید. هرگاه از منابع عمیق دانش مانند کتاب‌ها و تجربیات بهره‌مند شویم، این فضا به‌مراتب بیشتر پرنور می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف چهار رود بزرگ، یعنی نیل، فرات، دجله و جیحون می‌پردازد و می‌گوید که این رودها مانند سراب‌اند، در حالی که به نظر می‌رسند موج‌دار و پر جنب و جوش هستند. به طور کلی، این بیان نشان‌دهنده‌ی زیبایی و طراوت این آب‌های جاری است، ولی در عین حال به نوعی فراوانی آن‌ها را به سراب تشبیه می‌کند که ممکن است در واقعیت درست نباشد.

هوش مصنوعی: هر بار که او قلم را به حرکت درمی‌آورد، احساسات و افکارش به روشنی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا به نظر می‌رسد که شاعر به نوعی وابستگی و دین نسبت به بزرگان و صاحب‌منصبان اشاره دارد. این وابستگی مانند بار و بار سنگینی است که بر دوش فرد قرار دارد. همچنین، مانند گوشواره‌ای است که به گوش آویخته شده و در واقع نشان‌دهنده ارتباط و تأثیر این بزرگان بر زندگی فرد است. به عبارت دیگر، فرد نمی‌تواند از تأثیر بزرگ‌ترها بر خود فرار کند و این تأثیرات همیشه در زندگی‌اش وجود دارد.

هوش مصنوعی: محمود شاه غازی اقدام به پایه‌گذاری آداب و رسوم جدیدی کرده و سنت‌ها و نشانه‌های خاصی را معرفی کرده است.

هوش مصنوعی: سرگذشت موجودات و عدم آنها همه در عالمی همچون دفتر شعر عنصری است که یادبودی از محمود را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: از خدمتگذاران مجلس محمود، تاج دین چون عنصری هزار، به یکباره نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: محمود، در غزوه‌ای به سمت سیگزی، با شجاعت و دلیری به میدان می‌رود و با چالاکی بر دشمنان ضربه می‌زند، همچون کسی که مجسمه‌ای را می‌شکند.

هوش مصنوعی: او به مقام و بزرگی نرسید که محمود، پادشاه دین، از یک فرد بی‌مایه و بی‌ارزش، سر او را از تن جدا کند.

هوش مصنوعی: ای خورشید که بر سر دین سید و شاه بنی نزار، از جواهر دانش زینت داده شده‌ای.

هوش مصنوعی: روشنی دل و آرامش روح و قدرت دین عبدکریم از بزرگان و شخصیت‌های مهم است.

هوش مصنوعی: عبدالکریم صدری را ببین، او را هیچ بنده‌ای با کرامت‌تر از او نیافریده است. آفریدگار، خود بی‌نهایت بخشنده است.

هوش مصنوعی: او ریشه و اصل بزرگی و مهتری است، پس فرع و شاخه‌ها را نادیده بگیر. مانند اینکه بدن به روح وابسته است و درخت به باران نیاز دارد.

هوش مصنوعی: تو مانند فرمانده‌ای هستی که در سرزمین‌های شرقی نشسته‌ای و بر دل مضطرب و ناآرام تو، هر سرزمین و کشوری آرامشی دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌یک از مردم روزگار نمی‌توانند به اندازه تو لایق، بااستعداد و هنرمند باشند.

هوش مصنوعی: اگر کار تو به دست قدرت و توانایی‌ات است و می‌توانی قلمت را به حرکت درآوری، می‌توانی از ذرات نور خورشید بهره‌برداری کنی.

هوش مصنوعی: اگر بدون هیچ گونه اشتباه و خطا نشان حتمی از پیشرفت خود را به باد بدهی، اگر حتی گرد و غبار هم به سمت تو بیفتد.

هوش مصنوعی: می‌دانی چه تعداد از طلا و نقره‌ات را به شاعران هدیه می‌کنی، اما نمی‌دانی که چقدر از آن بر اثر بخشش تو نثار آنها می‌شود.

هوش مصنوعی: به یاد شاعران تو که در سالهای مختلف درباره‌ات شعر سروده‌اند، من هم به عنوان یک شاعر باید وظیفه خود را انجام دهم و برایت هزار بار به ستایش بپردازم.

هوش مصنوعی: اگر شعرهای من اینطور خوشبو و دلنشین است، در عرض یکی دو ماه به ستایش تو مجموعه‌ای از شعرها می‌سازم، ای زیبای من.

هوش مصنوعی: برای گفت و گو و تبادل نظر میان مردم، باید آماده شنیدن سخن دیگران باشی و خود نیز به بیان افکارت بپردازی.

هوش مصنوعی: کسی که از شنیدن مدح و ستایش دیگران شرم دارد، مانند کسی است که گرد و غبار بر رویش نشسته است.