هوش مصنوعی: آب زلال و شفاف شد و در آسمان به خاطر ماه تیر، هوا تاریک گردید. گویی که تیر، خم نوشیدنی را در هوا پرتاب کرده است.

هوش مصنوعی: تیر او به قدری قوی و پرقدرت است که برگ‌ها و شاخه‌های درختان را به سمت پایین می‌ریزد، همچنان که زره‌های زرین و درخشان در زیر آب جاری به نمایش درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: وقتی زاغی متوجه شود که تیراندازی قصد دارد به او شلیک کند، فوراً فرار می‌کند. اما اگر زاغ‌ها از هر سو دور هم جمع شوند و به صورت گروهی به سمت تیرانداز بروند، او به ناچار تیراندازی‌اش را متوقف می‌کند و خم می‌شود تا از آن‌ها بگریزد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای سیاه که صدای نغمه‌اش را به خوبی می‌خواند، باغ و بوستان را به تصرف خود درآورده است و از بلبل به خاطر صدایش، خشم و عذاب می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در ماه فروردین، درختان باغ به رنگ سبز زیبا و لطیفی درآمدند که باعث شد باغ جلوه‌ای دلنواز و زیبا پیدا کند.

هوش مصنوعی: ماه درخشانی، زیبایی باغ را تغییر داد و پارچه سبز، رنگ طلا و نقره را به خود گرفت.

هوش مصنوعی: فقیران همه چیز خود را به یکباره از دست می‌دهند، در حالی که حالتی خاص و اعتقادی دارند که به زندگی‌شان شکل می‌دهد. آنها مانند درختی هستند که سایه و میوه دارد، اما باز هم چیزی کم دارند.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم که هر موجود بی‌جان چه ویژگی‌هایی دارد، مگر اینکه آن را از آموزنده‌ای بیاموزم که عادت‌های دست‌بند خاصی مانند جواد نایب صدر کبیر را دارد.

هوش مصنوعی: ماه تیر را به همین دلیل این‌گونه نامیده‌اند که در این ایام، مردم از خرمی و سرسبزی طبیعت بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: در فصل بهار، نوشیدنی کهن و برگ‌های جوان وجود داشت. اما وقتی ماه تیر رسید، حالا برگ‌های پیر و نوشیدنی جوان شدند.

هوش مصنوعی: در زمان شادی و نشاط، برگ‌های کهنه و شراب جوان به طرز شگفت‌انگیزی با هم ترکیب می‌شوند و این ترکیب بر دل‌ها و روح‌های جوان و پیر تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: نسل‌های مختلف را با هم جمع می‌کند و برکت و شادی را به جوانان می‌دهد، ولی خرد و اندیشه‌ی روشن در دل پیران است.

هوش مصنوعی: صدر عالی، نظر قاطع کشاورز برتر است که او، همانند یاری برای دین یزدان، موجب بزرگی و شرافت دولت می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم کسانی که لایق و شایسته‌اند، از صدای قلم خودشان متوجه دیگران می‌شوند و این افراد را نیز در قید توجه و احساسات خود دارند.

هوش مصنوعی: این شاعر می‌گوید که هنرمندی وجود دارد که وقتی قلم را بر روی کاغذ می‌کشد، آثارش به قدری زیبا و تاثیرگذار است که حتی ستاره‌ها از شرم و زیبایی کار او مسیرشان را تغییر می‌دهند.

هوش مصنوعی: ملک شرق و چین زیر نظر پادشاه و با تدبیر و مدیریت وزیر است و زیبایی و شکوه آن به خاطر آراستگی شاه و وزیر است.

هوش مصنوعی: ای ستارهٔ بلند و درخشان، خداوندی که در آسمان‌ها می‌درخشد، در برابر اراده و همت والای تو، همه چیز کم ارزش و حقیر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در آسمان شکوه و عظمت، مانند خورشیدی می‌درخشد که از میان ستاره‌های بی‌نظیر نمایان است.

هوش مصنوعی: خورشید بر اساس فکر و تصمیم تو روشنی می گیرد، مانند آن که ماه هم از نور خورشید بهره می برد.

هوش مصنوعی: رای درخشان تو مانند خورشید است و دلیری و بخشش تو به مانند ابری است که باران می‌بارد.

هوش مصنوعی: قطره‌ای از باران رحمت توست، همان‌طور که دریایی از بزرگی توست. ذره‌ای از کوه صبر و بردباری توست، درست همان‌گونه که کوه‌های رفیع به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: وقتی توانایی و مهارت تو به چیزی تبدیل شود که دیگران نتوانند به آن دست یابند، آن وقت حوادث بد و حسادت‌ها به تو مانند قیر می‌چسبد و مشکلاتی برایت ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از تو روی‌گردان شود، بخت او نیز از او روی‌گردان می‌شود. و هرکس که به خواست و فرمان تو درآید، به آرزوهای دلش دست می‌یابد و به مقام والایی می‌رسد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به رهایی و آسایش دست یابد مگر اینکه رضایت تو را جلب کند، حتی اگر زبان و گفتار داشته باشد، در دل خود به غم و درد گرفتار است.

هوش مصنوعی: حسود آرزوی برابری با تو را دارد و می‌خواهد مانند تو زندگی پررنگ و مشاغل مهمی داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر کس که به مقام و موقعیت تو حسادت کرد، از شدت حسد، خود را به عمق یک چاه تاریک انداخت.

هوش مصنوعی: هرکس بخواهد در آئینه چیزی را جستجو کند، فقط به دنبال چهره خودش می‌گردد و از آن هدف واقعی که دارد، بی‌خبر می‌ماند. همچنان که آئینه فقط صدای خود را منعکس می‌کند و چیز دیگری نمی‌سازد.

هوش مصنوعی: تن تو به گونه‌ای درخشنده و زیبا شده است که وقتی بداندیشان تو را می‌بینند، گمان می‌کنند که تو همواره به آن‌ها لطف و بخشش می‌کنی.

هوش مصنوعی: زمانی که تو وجود داشته باشی، شایسته نیست که آسمان به کسی دیگر مقام و ثروت بدهد، چرا که ارزش و شایستگی تو بیش از آن است و چیزهای نامناسب به تو تعلق نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: حسودانی که از موفقیت تو ناراحت هستند، با مرگ تو به مقصودشان می‌رسند. اگر در این حسرت بمیرند، نگران نباش؛ بگذار بمیرند.

هوش مصنوعی: گاهی بر گل‌ها نوشی می‌ریزی و گاهی هم بر برگ‌های گل. از بین گلبرگ‌ها، ماهی مثل شه و شیر می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا وجود دارد، خوشی و شادی نصیب تو باد. اما از جهان چیزی به بدخواهان نرسد و آنان در اندیشه و زحمت باشند.

هوش مصنوعی: بدخواهی تو از نیکبختی‌ات در زیر زمین دور نشده و به خاطر چرخ تقدیر از اقبال‌ات کاسته نشده است.