هوش مصنوعی: امروز دوری و جدایی از آن چهره زیبای چون ماه، برای من طاقت‌فرساست و نمی‌دانم در این دنیا چه زیبایی دیگری وجود دارد.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم که دیگران زخم‌های تو را از من پنهان کنند، اما چه کنم که چهره‌ی بی‌روح و زرد تو خود نشان‌دهنده‌ی درد توست.

هوش مصنوعی: می‌گوید که نگذار آه بکشم، زیرا آه من چه سودی دارد. شادی بیمار از ناله و آه او ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف محبوب به چهره او پیچیده و در بینایی‌ام اختلال به وجود آورده است. تمام این آشفتگی من ناشی از آن زلف سیاه است.

هوش مصنوعی: من به دنیا نگاه کردم و متوجه شدم که گرفتار عشق شده‌ام. ای چشم، این نگاه کردن تو به من، خود گناهی است بزرگ.

هوش مصنوعی: ای دل، وقتی که تو در دام زیبایی‌های او گرفتار شده‌ای، باید در این شب تنها به فکر خودت باشی، چرا که در مسیر عشق تو، خطرها و مشکلاتی lurking است.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ی صوفی و حضور تو در این شهر مورد پسند باشد، آن وقت مانند سکه‌ی طلا در دست مردم ارزشمند خواهد بود، چرا که تو خود نماد والایی و ارزشمندی.