هوش مصنوعی: ای کاش که جان من به خاطر درد فراقِ دوست آسوده نباشد. ای ساقی، لطفی کن و یک جام به من بده تا نام دوست را بر آن قرار دهم.

هوش مصنوعی: چشمان زیبای او به زیبایی بادام است و لب‌هایش به دانه‌های پسته شباهت دارد. من هم شبیه به او و بیچاره در این وضعیت افتاده‌ام، دل‌باخته و غمگین، مانند بادام بی‌یار.

هوش مصنوعی: اگر بگویم جانم را فدای قدم‌های آن میمون زیبا می‌کنم، فقط اگر نسیم سحری پیامی از دوست به من بیاورد.

هوش مصنوعی: هر وقت که نگاه معشوق با زهر عشق به من آسیب می‌زند، شکرگزار خدا هستم که هر لحظه پیغام دوست به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر جانم در راه دستیابی به وصال دوست باشد، ای فرشته مرگ، در آخرین نفس من، خونم را بریز تا امید و آرزوی دوست به حقیقت بپیوندد.

هوش مصنوعی: ای باد صبا، زمانی که از آن زمین عبور می‌کنی، چشمانم را با نور پر کن و دامن خود را بر بام دوست بزن.

هوش مصنوعی: صوفی از دنیا می‌رود، اما با خود آرزویی دارد که جانش را امروز به پای دوست فدای کند.