هوش مصنوعی: روز عید واقعی من زمانی است که در این مسیر حرکت کنم و به احترام آن ماهی که برایم عزیز است، قربانی شوم.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به صفا و آرامش، باید در جستجوی او باشیم، زیرا او همان‌گونه که در کعبه حضور دارد، در دل ما نیز راهی به خود دارد.

هوش مصنوعی: بر دل خود حسرت و اندوه نباف، زیرا که عشق و زیبایی می‌تواند دل را تاریک کند. آه و ناله‌های تو مانند بخار بر روی آینه‌ای خواهد نشست و زیبایی را محو می‌کند.

هوش مصنوعی: در عرصه عشق، بار سنگینی را بر دوش خود حمل کردم و بی‌قید و شرط خود را در برابر قدرت آن پادشاه تسلیم کردم.

هوش مصنوعی: ای زاهد، از آن راهی که دشمنی به کمین نشسته است، با سلامت عبور کن.

هوش مصنوعی: من تنها یک گدای او هستم و هرگز نمی‌خواهم پادشاهی کنم. بله، انسان از طغیان و خودبزرگ‌بینی خسته می‌شود.

هوش مصنوعی: بیا تا بر چشم صوفی قدم بگذاری، زیرا این کار برای خداوند بسیار ارزشمند است.