هوش مصنوعی: دل من شکسته و جانم خسته است، در خیال خود بر باده و دلبستگی به عشق نارنجی‌ام می‌اندیشم.

هوش مصنوعی: زمانه همچون چرخ بی‌رحم، مرا از او جدا کرد و همچنان که او برای من تاسف نخورد، سرنوشت هم برایم هیچ نساخت.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی یارت را به خاطر دشمنش ناراحت کنی، بهتر است که به جای این کار، به محبت و زیبایی بپیوندی؛ چون حتی درد و سختی‌ها نیز می‌تواند در کنار زیبایی و عشق، خوشایند باشد.

هوش مصنوعی: شخصی که حسود است، چرا باید ما را از دار (مقصود از دار ممکن است دار مرگ یا دار مجازات باشد) بترساند؟ اگر او هم پای دارد و می‌تواند مستحکم بایستد، چه مشکلی از ما وجود دارد؟ در واقع، احتمال خطر او نمی‌تواند باعث نگرانی ما شود.

هوش مصنوعی: بی‌پولی و عشق و بی‌مهر بودن روزگار، همه‌ی این‌ها باعث شده‌اند که بدی‌های معشوق نیز بیشتر شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که عشق تو سرنوشت مقدری بوده است که بر اساس آن، ظاهراً از قبل تعیین شده بود. آیا ممکن است خود آفریدگار نیز در این موضوع نقشی داشته باشد؟

هوش مصنوعی: صوفی با وجود اینکه به شیوه‌های مختلف از غم و اندوه خود سخن می‌گوید، در واقع هیچ‌کس از درد او باخبر نیست و هیچ‌کس نمی‌داند که او در درون خود چه حالتی دارد.