هوش مصنوعی: وقتی که خط بر صورت زیبایت می‌افتد، مانند این است که ستاره‌ها به خدمت تو در می‌آیند و به تو عشق و فرمانبرداری می‌کنند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در آن لحظه شفافی را نمی‌پذیرد چون لبخند تو به لعل شیرینی می‌زند.

هوش مصنوعی: می‌دانی که گل نرگس به خاطر زیبایی چشمان خمار تو، سرش را پایین می‌اندازد و شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که به خاطر ناز و لطف تو دچار غم شده، وقتی از لب‌هایت کلامی می‌شنود، جان دوباره‌ای می‌گیرد و دوباره زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که دل من به خاطر بودن در این مکان که تو در آن هستی، در حال دل‌واپسی است. این دل‌واپسی چنان است که حتی سگ‌های کوی تو هم متوجه آن می‌شوند و دچار اندوه می‌گردند.

هوش مصنوعی: از خون دامن زیبای خود را مشوید، زیرا که چشمان عاشقان تو، سرچشمه‌ای برای زندگی می‌شوند.

هوش مصنوعی: آه، چه دردناک است که آن زاهد بی‌چیز از عشق تو ناامید شده و از سر کوی تو دور می‌شود.