هوش مصنوعی: آیا شخصی با عقل و دانایی، مانند مسیحی که شهرت خوبی دارد، باید از ویژگی‌های ناپسند و عواقب آنها بپرهیزد و به دقت تصمیم بگیرد؟

هوش مصنوعی: هر بیمار که به تو نگاه کند و توجه تو به او جلب شود، بدان که حتماً پند و نصیحتی خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من در حال حاضر به بیماری مبتلا هستم که به شدت بر بدنم تأثیر گذاشته است و از شدت آن، حتی از چشمانم هم خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: بدن من از درد و غم داغ شده، اما مثانه‌ام سرد است. هیچ میل و شوقی در وجودم نیست که مرا به حرکت وادار کند.

هوش مصنوعی: شخصی آن‌قدر مغرور و متکبر شده که حتی اگر کسی به او سلام کند، از جایش بلند نمی‌شود.

هوش مصنوعی: شبیه به کسی هستم که یک سال خسته شده و سرش را به جایی گذاشته است. من نیز مثل او فقط اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: زمانی که به دور از جمعیت و در تنهایی هستم، مانند ببر به آرامی نزد او می‌روم، در حالی که درونم شبیه خر است و سرم را پایین می‌اندازم و درگیر چالش‌ها می‌شوم.

هوش مصنوعی: زمانی که سرنوشت به فراموشی یار من پرداخته، به همین دلیل دل شکسته‌ام را با چه کسی در میان بگذارم؟

هوش مصنوعی: ای حکیم، اگر بخواهی، از لطف و مهربانی‌ات دارویی برای ما بیفزا و اگر نه، آن گدا و درویش و بیچاره از این شهر فرار خواهد کرد.