هوش مصنوعی: اگر سایه آن ماه به باغ بیفتد، از حسادت قد او، لرزه به درخت سرو و سمن خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: هر جا که تنها یک مقدار از دوم، یعنی سرشار از زندگی و خیر و برکت، بر زمین بیفتد، صدها چشمه آب زنده و مفید از خاک بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: دل از دست رقیبان به خاطر دوری از تو رنج می‌کشد و هیچ احساسی دردناک‌تر از این نیست که کسی از وطن و دیار خود دور بماند.

هوش مصنوعی: هر جا که من بخواهم از longing و آرزوی تو آهی بکشم، همه مردان و زنان از این رویداد آگاه خواهند شد.

هوش مصنوعی: نگاهی بینداز که چگونه مانند یک چراغ، دل من روشن شده است از تصویر وجود دوستانم که در لباسشان بازتاب یافته است.

هوش مصنوعی: روز خوبی که نسیم به چمن می‌رسد، شوق و عشق باعث می‌شود که بر روی غنچه‌ها بوسه‌ای زده شود. این لحظه تشنگی و انتظار را به یاد می‌آورد که من نیز همچون نسیم، پای به این باغ می‌گذارم.

هوش مصنوعی: از آن خوشرویی که دل خیالِ صوفی را جریحه‌دار کرده، آری، درد خوشایند همگی بر دوش کوه‌کن سنگینی می‌کند.