هوش مصنوعی: بیایید که گل، به مانند گواهی در باغ، پوشش خود را کنار زده و به نشانه نیاز، ظرفی را به پاهای جام قرار دهد.

هوش مصنوعی: در دل شب، خود را به دامن پیر مغان می‌سپارم و همچنان که غنچه در باغ به آرامی باز می‌شود، در خدمت او به گشایش می‌پردازم.

هوش مصنوعی: به دنیا دل نکن، چون هیچ چیز آن به کسی وفا نمی‌کند، حتی اگر بزرگ‌ترین قدرت‌ها و ثروت‌ها هم در آن باشند، بالاخره از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به حالت پاکی و بی‌نقصی، باید از آب وجود خودت بهره‌برداری کنی. سپس وارد میکده شو، زیرا اینجا جایی است که همگان به خوشی و نعمت دست می‌یابند.

هوش مصنوعی: از پیر میکده بخواه که با ادب و احترام، به تو جام شراب بدهد. عشق را با تمام وجود درک کن و از راهنمایی‌هایی که به تو می‌شود، سرپیچی نکن.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به محضر او برسد مگر اینکه با دانش و ادب خود را آماده کرده باشد، مانند اینکه برای رسیدن به کعبه، تنها با نیروی درونی و استعداد می‌توان قدم برداشت.

هوش مصنوعی: این دنیا به کسی وفادار نیست. ببین که مردم چطور به صوفی‌ها تبدیل شده‌اند و چقدر نسبت به این خرابه مغرورند.