هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به عشق و آرزوی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که همیشه به فکر محبوبش است. همچنین تأکید می‌کند که ارزش واقعی هر فرد به اندازه تلاش و همت اوست.

هوش مصنوعی: تا به بخورک زعفرانی که جان‌های زیادی در دنیا به آن می‌نازند، نگاه کن که همواره در دل من عشق او وجود دارد.

هوش مصنوعی: چون هریسه از چربی و گرما خالی است، تمام آن فریادهایی که عاشقان می‌زنند ناشی از بی نیازی اوست.

هوش مصنوعی: فتنه، همان نان زندگی من است و به خاطر عشق او، در هر گوشه از شهر، شور و هیجانی برپا شده است.

هوش مصنوعی: اگر بر چهره کسی هزاران خط و خال از گرده گندم باشد، کسی به فکر او نیست.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر شوق و علاقه‌ات دچارا زحمت و بلا شده‌ای، تسلیم و پذیرش این شرایط باش، زیرا همین شرایط نیز یکی از درمان‌های خاص اوست.

هوش مصنوعی: وقتی دل من در آتش عشق سوخت و غم‌ها به سراغم آمد، متوجه شدم که همه شادی‌های زندگی‌ام از دل خوشی‌های او ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: صوفی بیچاره از نعمت‌های نان و گوشت جداست و به نظر می‌رسد که تمامی غم‌های دنیا بر دوش تنها او سنگینی می‌کند.