هوش مصنوعی: سرو زیبای من که ماه به خاطر او شرمنده شده، دل مرا گرفته و حالا به دنبال جان من است. آه از این وضعیت!

هوش مصنوعی: آن قرص می می‌کشد که ماه هم از زیبایی آن شرمنده شده است. دل باخته و در پی جان است، آه از این معشوق!

هوش مصنوعی: طاق ابروان دلبر زیبای ما، مانند مکانی است که جان ما در آن قرار دارد؛ از او درخواست خود را داشته باش.

هوش مصنوعی: هر چه در اختیار داری، حتی اگر کم باشد، در مهمانی و بر سر سفره تقسیم کن، زیرا این گرسنگی و کمبود، عذاب بزرگی است و از آن به خدا پناه می‌برم.

هوش مصنوعی: این ماسک و چهره‌ی زنگی و زشت هرگز با تلاش شستشو بهتر نخواهد شد، مانند سرنوشت سیاه که به سادگی تغییر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: این قرص، دلبر زیبایی است که خدا او را حفظ کند. در این لحظه، هیچ پادشاهی نمی‌تواند به او دست یابد.

هوش مصنوعی: هر کجا که بره‌ی بریانی باشد، مورد احترام است و در هیچ شرایطی مقام و منزلتش کم نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر گردی از قند بر دل نشسته باشد، ای صوفی بی‌نیاز، تو از او عذرخواهی کن.