هوش مصنوعی: اگر بر زمین همه انسان‌ها مسلمان شوند، نباید گمان کنی که حرص و طمع از دل تو کم خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر روزی روزگار، خوراکم را تأمین کند، جای تعجب نیست اگر یک نفر از شوق و اشتهای من کم شود.

هوش مصنوعی: از لب‌های شیرین و عسلین تو چه نیازی دارم، بهتر از این نیست که در انگشت من مانند یک انگشتر خسته و بی‌روح بماند.

هوش مصنوعی: وقتی که هم‌کاسه‌ام گرسنه می‌شود، در حالی که در کنار سفره هستیم و همه در حال شادی و جشن هستند، دل من پر از غم می‌شود.

هوش مصنوعی: جز نان چیزی برای گرسنه مفید نیست؛ حتی اگر آب حیوان مرهم و دوا باشد، برای فرد گرسنه فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: من یک میز غذای خوشمزه و دو من نان می‌خواهم تا دل ناراحت و اندوهگین من با تو شاد و خوشحال شود.

هوش مصنوعی: در دل من آرزویی وجود دارد که اگر کسی به من زود لطف کند و محبت کند، به همان اندازه مورد احترام و محبت قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: صوفی به چیزهایی مانند مرغ بریان و برنج علاقمند است و این نشان‌دهنده این است که سرنوشتش به دور او خواهد چرخید.