هوش مصنوعی: به تو نصیحت می‌کنم که باده بنوشی و خوش باشی، از دنبال کردن دنیا بپرهیزی و به وفای آن دل نبند.

هوش مصنوعی: زمانی که نان داغ و تازه به دست می‌آید، اشتهای من به خوردن کاسه‌ی آش کابوس می‌آید و تمام افکارم را پر می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن زمان که برنج در آشپزخانه پخته می‌شود، من برای هیمه‌کشی با دقت و سرعت کار خود را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: وقتی کسی نان و گوشتی برایت می‌آورد و تو نمی‌توانی از آن استفاده کنی، بهتر است بروی و خودت را برای کار دیگری آماده کنی.

هوش مصنوعی: برنج و ماش نعمت‌های خوبی به حساب می‌آیند، ولی چه خوب می‌شود اگر یاد آن زمان‌هایی که ماش وجود داشت را زنده کنیم.

هوش مصنوعی: زندگی هر فرد به سرنوشت او وابسته است و غم و مشکلات جهان برای همه است. پس چه نیازی است به غصه خوردن؟ به جای آن، از لذت‌های زندگی استفاده کن و شادمان باش.

هوش مصنوعی: وقتی چهره زیبا و نازک و دلربایی داری، نقاشی برای چه در سرخ و زرد به تو زیبایی می‌بخشد؟

هوش مصنوعی: در آن لحظه که برنج می‌پزند و از آن برای صدقه استفاده می‌کنند، تمام برنج را به یک شخص صوفی نیازمند بدهند. ای کاش این کار انجام شود.