هوش مصنوعی: زمانی که دل من به زلف مشکی تو گرفتار است، جان بی‌تاب و ناآرام من را ببین که چقدر دچار دردها و مشکلات شده است.

هوش مصنوعی: دل من در اسارت زنجیری از لب‌های توست و جانم در چنگال نیاز به نان است. حالا سوال اینجاست که نان، آن کجاست؟

هوش مصنوعی: از تکه‌های قند چه بگویم وقتی که اکنون در چشمانم اشک می‌ریزد و مانند توت هست.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت مرا به بدی دچار کند، برای من بهتر است که از شیرینی حلوای تازه بهره‌مند شوم، چرا که این شیرینی تسکین‌دهنده‌ی دل‌های شکسته‌ای است که داریم.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به ارزش و اهمیت شخصی اشاره دارد که از آن صحبت می‌شود. در واقع، این فرد خاص به معنای عمیق‌تری از دیگران مطرح شده و در واقع، کیفیت و ویژگی‌هایی دارد که او را از سایرین متمایز می‌کند. شاید شنیدن نام او به معنی شناختن و درک بهتری از او باشد و اگر این شناخت را نداشته باشی، توضیحاتی لازم است تا به واقعیت او پی ببری.

هوش مصنوعی: ای نان تازه، از من بیچاره سلامی به معشوق برسان، زیرا او قد و قامتش زیبا و دلرباست.

هوش مصنوعی: من از پیش آشپزخانه خارج نمی‌شوم تا به سوی حکیم بروم، زیرا در حال حاضر احساس گرسنگی شدید دارم و این خوراکی که دارم، برایم درمانی است.

هوش مصنوعی: هم اکنون از خوردن نان و شیرینی‌های خوشمزه لذت ببر و به هیچ‌کس نگو که این کار نادرست است، حتی اگر کسی به اصول خاصی پایبند باشد.