هوش مصنوعی: وقتی در دلم عشق معشوق وجود دارد، تمام وجودم از yearning و اشتیاق به آتش کشیده شده است.

هوش مصنوعی: هنگامی که در درونم آرزوی طعم لذیذ و گرمای بریان وجود دارد، چشمانم همچون کبابی که در حال پختن است، اشک می‌ریزند.

هوش مصنوعی: مرغی از سر و صحنه بلند شده و در حالی که در حیرت است، در مورد نان‌ها فکر می‌کند.

هوش مصنوعی: عطش و گرسنگی که در دل من وجود دارد، تنها با نان و غذایی خوشمزه برطرف می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از من بپرسی که دلِ من چرا به درد آمده، باید بگویم که تحمل این درد برای من مانند جگر کباب شده است، چرا که آرامش جانم در این درد نهفته است.

هوش مصنوعی: دل من از شوق دیدن صحنه‌ای زیبا به حالتی لرزان و ناآرام درآمده است، مانند تکه‌ای از فرنی که نرم و لطیف است.

هوش مصنوعی: روغن برنج را برای او به کار می‌برم و این موضوع باعث نگرانی و پریشانی او شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی به دنبال لذت‌های دنیوی و خوراکی‌های خوشمزه است، اما دل صوفی به دنبال عشق و حقیقتی عمیق‌تر است که در آرامش و صفای درون او نقش بسته.