هوش مصنوعی: زمانی که آن ماه زیبا بر بام قصر پدیدار شد، دلbroken من دوباره به یادآوری حس درد و ناامیدی بازگشت.

هوش مصنوعی: در ذهن من، همان‌طور که در گذشته نانی لایه‌لایه و کم‌عرض وجود داشت، تصویری کوچک و ساده از ماه در برابر چشمانم ظاهر شد.

هوش مصنوعی: من به زبان دیوانه‌ای مشغولم که در آن هزاران نعمت وجود دارد، و از شدت گرسنگی دل بی‌تاب و بی‌قرار شده است و به کمکم آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی به مرحله‌ای رسیدی که به اوج توانمندی و قدرت خود نزدیک شده‌ای، دیگر درگیر مسائلی که بی‌اهمیت و خرده‌ساز هستند نباش. زیرا وقتی کسی با توانایی و قدرت به میدان می‌آید، توجه به جزئیات بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: لباسی از نان کم بافتم، بیا و ببین که قد و قامت زنی که بی‌نظیر است، چگونه است.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساساتی عمیق نسبت به محبت و عشق اشاره دارد. در آن، محبت به عنوان جزئی اساسی از زندگی تلقی شده و اشاره به شیرینی و نازکی آن دارد، که به نوعی حس تازگی و خوشایندی را بیان می‌کند. در واقع، این جمله به نوعی نشان‌دهندهٔ پیوند عاطفی عمیق و تأثیر مثبت محبت بر زندگی فرد است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و محبت به تو، مانند شاگردی شدم که خواهان برنج در قلیه است و حالا که تو به مقام پیر رسیدی، دست ارادت به سویت دراز می‌کنم.

هوش مصنوعی: صوفی بی‌چاره آنقدر از داستان‌های بزرگ و روحانی سخن می‌گوید که وقتی به صحبتش دقت می‌کنیم، بوی سیر از آشپزخانه به مشام می‌رسد.