هوش مصنوعی: اگر آن دختر شیرازی دل ما را به دست بگیرد، حاضر می‌شوم سمرقند و بخارا را به خاطر خال زیبای او کنار بگذارم.

هوش مصنوعی: اگر بار سنگینی بر دوشم باشد، همچون روزی که دیگ حلوا را از غم دور نگه‌دارم، دل مسکین و شیدا را از اندوه نجات می‌بخشم.

هوش مصنوعی: اگر روزی فرصتی پیش بیاید و من به چیزی دست یابم، همه چیز را، حتی دنیا و آخرت را، برای بوی خوش آن هدیه می‌دهم.

هوش مصنوعی: هزاران نفر که عاشق هستند، آماده‌اند جان خود را برای آشپزی فدای آن کنند تا در کنار سفره برادران نشسته و غذا بخورند، اگر باغی از نعمت و برکت فراهم شود.

هوش مصنوعی: دل غمگین ما تنها با بوی نان زنده می‌شود. اگر به وجود تو شک داری، توانایی احیای بنده‌ها را ببین.

هوش مصنوعی: من آنقدر به کباب و بریان علاقه‌مندم که وقتی به بازار کباب‌فروشان می‌روم، نمی‌دانم باید چگونه انتظار بکشم و پاهایم را کجا بگذارم.

هوش مصنوعی: اگر به من یک خوشه انگور بدهند، دیگر به ستاره‌های دور و نامدار توجهی نخواهم کرد و روی به آن‌ها نمی‌آورم.

هوش مصنوعی: عطر و بوی خوش غذا و تندوری (قلیه و بغرا) وقتی به گوش صوفی برسد، او را مست می‌کند و در نتیجه، تسبیح و فرش نمازش را به باد می‌دهد.