هوش مصنوعی: از شوق آن چهره‌ی زیبا، آه و ناله می‌کنم، دل من زخم‌های زیادی دارد و سینه‌ام در حال تپیدن است.

هوش مصنوعی: عطر خوش قلیه و بغرا از آشپزخانه به مشامم رسید و جانم را زنده کرد، این واقعاً لذت‌بخش بود.

هوش مصنوعی: ای دل، وقتی که جان در فصل تابستان تازه و سرزنده می‌شود، از آن شگفتی که ممکن است ببینی و از نوشیدنی خنک غافل نشو.

هوش مصنوعی: من چنان دشمنی دارم که از شدت نفرت و کینه، اگر به دستم بیفتد می‌توانم او را به بدترین شکل ممکن نابود کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر علاقه‌ای که به حلیم و عطر برنج قلیه‌ای دارم، چندین بار آه و ناله می‌کنم و خود را به آشپزها می‌رسانم.

هوش مصنوعی: مرا از تحمل کردن این شیرینی که به ظاهر خوشمزه و دلنشین است و در واقع بسیار نازک و شکننده است، باز ندار. چرا که منتظر ماندن برای آن، بسیار تلخ و دشوار است.

هوش مصنوعی: در برابر خوراک‌خواران، گرسنگی هرچند که آتشین باشد، از آتش دوزخ هم شدیدتر و بیشتر است.

هوش مصنوعی: اگر سال‌ها هم در صومعه زندگی کنی و درب آشپزخانه را برای لحظه‌ای باز کنند، باز هم خبری از معنویت و سکوت نخواهد بود.