هوش مصنوعی: موقعیت جشن رمضان و فصل شکوفایی گل‌ها و بهار است. من در حالتی از شادی و سرمستی به سر می‌برم و همراه با دوست و یاری که در کنارم است، از لحظات لذت می‌برم و زیبایی را درک می‌کنم.

هوش مصنوعی: بیا که زمان عید رمضان فرا رسیده و دوباره فصل بهار است. غم و اندوه این روزها را با نوشیدن باده‌ای خوشایند تبدیل کن.

هوش مصنوعی: زمانی که من که فقیر هستم، تصمیم می‌گیرم نهار بخورم، باید غذایی خوشمزه و شیرین مانند شیر و عسل را انتخاب کنم.

هوش مصنوعی: وقتی برنج زرد را دیدی، آنقدر بخور که در معده‌ات جای یک نفس هم باقی نماند. اما مواظب باش!

هوش مصنوعی: به تو نصیحت می‌کنم که وقتی دعوت عمومی شد، شرم را کنار بگذاری و مانند مردان وارد عمل شوی.

هوش مصنوعی: هرچه که بر سر سفره هست، آن را نوش جان کن و از هر چه پیدا کردی استفاده کن. حتی اگر لازم باشد، سفره را هم برای رفع نیازهایت جمع کن.

هوش مصنوعی: دو دوست که با هم هستند و یک کبابی در محله، اگر کسی بدخلق نباشد، خوشایندتر از این نیست.

هوش مصنوعی: وقتی شکم پر از غذا می‌شود، نیاز است کمی از آن را به آرامی بیاوری. ای خواجه، یک بار از انگور برای ما بیاور.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر پرخوری بمیرد، بهتر از آن است که حیاتش را به این شکل بگذراند؛ اینجا نزد صوفی بیچاره، بارها و بارها ارزش ندارد.